Έφυγε από τη ζωή ο Μιχάλης Τροχανάς, σε ηλικία 84 ετών.
Υπήρξε ιδιοκτήτης του περίφημου SOE και μεγαλομέτοχος της ΑΕΚ, όταν απέκτησε το
πλειοψηφικό ποσοστό μετοχών από το δίδυμο των Μελισσανίδη-Καρρά, μέχρι να
παραχωρήσει τις μετοχές του στην πολυεθνική Enic.
Ήταν τέλη της δεκαετίας του 90 όταν ο Μιχάλης Τροχανάς
εμφανίσθηκε στα πράγματα υποσχόμενος την κατασκευή παραθεριστικών οικισμών, ένας
εκ των οποίων στην περιοχή «Ανάλουκα» της Σητείας.
Οι επενδύσεις του
λειτουργούσαν με τη λογική της πυραμίδας και με χρήματα από μετόχους, κυρίως
μικρούς.
Κάπως έτσι κατασκευάσθηκε στο δρόμο πηγαίνοντας προς το Βάι
σε μια από τις στροφές ο περίφημος οικισμός "Διόνυσος", γνωστότερος
σε ντόπιους, και όχι μόνο, ως SΟE.
Για την επένδυση αυτή
χύθηκε πολύ μελάνι και όχι άδικα αφού πίσω της, παρά τα φιλόδοξα σχέδια που
παρουσίασε ο εμπνευστής της Μιχάλης Τροχανάς, κρύβεται μια από εκείνες της
ιστορίες ελληνικού δαιμονίου που καταλήγουν σε πολύ πόνο για όσους είχαν την
"τύχη" να ρίξουν τα χρήματα τους για να πάρει σάρκα και οστά ο εν
λόγω πρότυπος οικισμός.
Πως τους παρουσίασε παραλία που δεν υπήρχε
Ντόπιοι διηγήθηκαν
στο e-storieskritis μάλιστα μια απίστευτη ιστορία για το πως
πείσθηκαν τελικά οι δεκάδες ανυποψίαστοι επενδυτές να δώσουν τις οικονομίες τους για να αποκτήσουν εκεί μια κατοικία, με την περιοχή να παρουσιάζεται ως
παραθαλάσσιος παράδεισος με δική της παραλία.
Επειδή λοιπόν το σχέδιο προέβλεπε ο οικισμός να γίνει σε
σημείο όπου υπάρχει παραλία οι ιθύνοντες της όλης επένδυσης έπρεπε κάτι να
κάνουν για να δείξουν πως στη θέση "Ανάλουκα", μπροστά από το
μελλοντικό οικισμό, υπάρχει θάλασσα με αμμουδιά όπου οι ιδιοκτήτες των
κατοικιών θα μπορούσαν να χαρούν το μπάνιο τους.
Έλα όμως που μπροστά από το ακίνητο υπήρχαν μόνο βράχια και
η μόνη κοντινή ακτή ήταν σκουπιδότοπος.
Επειδή το ελληνικό δαιμόνιο όμως είναι
μεγαλύτερο από την ίδια τη φύση και δυνατότητα εκβραχισμού στο σημείο εκείνο
δεν υπήρχε για να γίνει τεχνητή παραλία, δείτε τι σκέφτηκαν: Μετέφεραν,
επιστρατεύοντας σχεδόν ότι φορτηγό υπήρχε στην ευρύτερη περιοχή, άμμο και την
εναπόθεσαν πάνω στα βράχια.
Οι μεγάλες ποσότητες που συγκεντρώθηκαν απλώθηκαν
με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργηθεί μπροστά από τον σχεδιαζόμενο οικισμό μια
όμορφη παραλία.
Στη συνέχεια πήραν από ψηλά φωτογραφίες την περιοχή, που
εμφανίστηκε έτσι ως επίγειος παράδεισος, μια και το τοπίο ήταν ειδυλλιακό: Μια
μικρή χερσόνησος με τη δική της παραλία σε ένα όμορφο σημείο της Σητείας.
Φυσικά η παραλία
άντεξε μέχρι που τραβήχτηκαν οι φωτογραφίες και "στήθηκε" το σκηνικό
για την επένδυση. Μετά τα κύματα πήραν την άμμο και ξεπρόβαλαν οι απότομοι
βράχοι.
Δυστυχώς πολλοί ήταν εκείνοι που χωρίς καν να επισκεφθούν το
σημείο πείσθηκαν από μια μακέτα και μόνο και ρίξουν τα λεφτά τους για να
αποκτήσουν μερίδιο στη χρυσοφόρα, όπως παρουσιάστηκε επένδυση.
Τη συνέχεια την ξέρετε...δικαστήρια, ενστάσεις επί
ενστάσεων, κι ένας παραθεριστικός οικισμός που έμεινε κουφάρι επί πολλά χρόνια. Τελευταία τα πολύχρωμα
σπιτάκια του Διόνυσου αποκτούν ζωή προσφέροντας σε ιδιοκτήτες και ενοίκους τους
άφθονη θέα αλλά όχι άμεση πρόσβαση προς τη θάλασσα.
Να σημειώσουμε βέβαια πως μπροστά από τον οικισμό παραλία δεν έχει όμως υπάρχει μια σε κοντινή απόσταση όμως πρόκειται για μια από τις πιο βρώμικες στην Κρήτη αφού τα θαλάσσια ρεύματα φέρνουν και εναποθέτουν εκεί τόνους σκουπιδιών σε καθημερινή βάση.