Η Αγία Φωτεινή στα Ρουσοχώρια και το πηγάδι με το αγίασμα

Οι κάτοικοι των Ρουσοχωρίων, του δήμου Μινώα Πεδιάδος, και όχι μόνο αυτοί, τιμούν ιδιαίτερα την Αγία Φωτεινή και το ναό που είναι αφιερωμένος στη χάρη της λίγο πριν την είσοδο του χωριού.

Θρύλοι και παραδόσεις συνδέονται με αυτό το ναό που κτίστηκε πάνω στα ερείπια παλαιότερης εκκλησίας, ενδεχομένως της Ενετοκρατίας, η οποία είχε καταστραφεί από τους Τούρκους.

Παλιοί κάτοικοι του χωριού θυμούνται αυτά τα ερείπια κι έχουν να διηγούνται πως απόκτησαν πάλι ζωή ενώ τα σχέδια ήθελαν να απομακρύνονται από το σημείο προκειμένου να περάσει ο δρόμος.

Ήταν ένα μελίσσι αυτό που, κατά τρόπο θαυμαστό, έκανε την εμφάνιση του κάθε φορά που οι εργάτες προσπαθούσαν να γκρεμίσουν εντελώς και να απομακρύνουν ότι είχε απομείνει από τον παλιό ναό. Έκαναν «επίθεση», τρόμαζαν τους εργάτες, κι έτσι εντέλει ο δρόμος που έπρεπε να ανοιχθεί δεν πείραξε τα ερείπια .

Αργότερα κάτοικοι γειτονικού χωριού πάνω σε αυτά τα ερείπια έκτισαν το ναό που βλέπουμε σήμερα, ο οποίος βέβαια στα χρόνια που ακολούθησαν δέχθηκε επεμβάσεις ανακαίνισης ώστε να μεγαλώσει ο χώρος του , με εξωτερική προθήκη, και να μπορεί να δεχθεί περισσότερους πιστούς.

Ξεχωριστή θέση μέσα στο μονόχωρο καμαροσκεπή ναό κατέχει το πηγάδι που δε στερεύει ποτέ και το νερό του θεωρείται αγίασμα. Εξάλλου η γνωριμία της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδας με το Χριστό έγινε δίπλα σε ένα πηγάδι, οπότε είναι λογικό να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της λατρείας της.

Η εικόνα της Αγίας Φωτεινής των Ρουσοχωρίων, παραφορτωμένη με τάματα, μαρτυρά την ιδιαίτερη θέση που κατέχει η Αγία στην καρδιά των κατοίκων του χωριού αλλά και των γύρω χωριών, οι οποίοι εναποθέτουν σε αυτήν τις ελπίδες τους για μικρά και μεγάλα θαύματα.

Κατά το παρελθόν ήταν ξακουστό, σε όλη την επαρχία Πεδιάδος κι ακόμα μακρύτερα, το πανηγύρι της Αγίας Φωτεινής στα Ρουσοχώρια. Πλήθος πιστών συνέρεε στο ναό της για να προσκυνήσει και να εκπληρώσει τάματα, γιατί έχουν να λένε για τα θαύματα της.

«Ήταν το καλύτερο μας πανηγύρι, έστηνε καλύβες ο κόσμος κι έμενε δυο μέρες εκεί. Θυμάμαι τα βαρέλια με τον πάγο όπου έβαζαν γαζόζες και λεμονάδες για να μένουν παγωμένες. Εμείς από το χωριό πηγαίναμε με τα φαγητά και ψητά μας και καθόμασταν κάτω από τις καρυδιές. Το γλέντι κρατούσε δυο μέρες, ήταν σαν της Αγίας Μαρίνας στη Βόνη», θυμάται και μας περιγράφει η γεννημένη στα Ρουσοχώρια Γαρυφαλιά Βασιλάκη.

Η ίδια ανέσυρε από τη μνήμη της και τις πολλές βαπτίσεις που γινόταν στην Αγία Φωτεινή. Πολλές οικογένειες, ακόμα και Ρομά, επέλεγαν αυτή την εκκλησία για να βαπτίσουν τα παιδιά τους. Και βέβαια δεν υπήρχε κανείς περαστικός από την περιοχή που να μη σταματά να πιεί από το αγίασμα του πηγαδιού της.

Να θυμίσουμε πως την Κυριακή της Σαμαρείτιδος η Εκκλησία μας τιμά την μετάβαση και συνάντηση του Ιησού με τη Σαμαρείτιδα στην πόλη Σιχάρ της Γαλιλαίας, κοντά στο πηγάδι του Ιακώβ, όπου στάθηκε για να ξεδιψάσει.Ο Ιησούς της ζήτησε νερό και στη συνέχεια, αφού της αποκάλυψε ποιος είναι, της μετέφερε τη διδασκαλία του. Η γυναίκα πίστεψε και βαπτίστηκε χριστιανή με το όνομα Φωτεινή.

Ελένη Βασιλάκη