Το Καραβοστάσι
είναι ο τέταρτος και μικρότερος κόλπος που ανοίγεται στο παραθαλάσιο Μπαλί του
Ρεθύμνου, έναν τόπο τόσο όμορφο που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το εξωτικό
Μπαλί της Ινδονησίας.
Παρά το
περιορισμένο μέγεθος του ο συγκεκριμένος κολπίσκος το καλοκαίρι προσελκύει τόσο πολύ κόσμο που με μεγάλη δυσκολία μπορεί να βρει κάποιος θέση στην άμμο ακόμα και να ακουμπήσει τα
πράγματα του, πόσο μάλλον να έχει ξαπλώστρα και ομπρέλα.
Τα τυρκουάζ καθαρά
νερά του κολπίσκου και φυσικά ο απάνεμος χαρακτήρας του τον κάνουν περιζήτητο όχι
μόνο στους ξένους επισκέπτες της περιοχής αλλά και στους ντόπιους.
Στο σημείο, όπως
άλλωστε σε ολόκληρο το Μπαλί, λειτουργούν μικρά ξενοδοχεία και άλλες τουριστικές
επιχειρήσεις προσφέροντας ότι μπορεί να χρειαστεί εκείνος που θα επιλέξει τούτο
το σημείο της πρώην επαρχίας Μυλόποτάμου για τις διακοπές του ή έστω για λίγες
ώρες κοντά στη θάλασσα τις ζεστές καλοκαιρινές ημέρες.
Ωστόσο η
εικόνα που έχει σήμερα το Καραβοστάσι ουδεμία σχέση έχει με αυτό που υπήρχε
εκεί πριν από μόλις 3-4 δεκαετίες.
Από το μικρό
αυτό απάνεμο κόλπο, όπως μας ενημέρωσε ο καταγόμενος από το Μπαλί εκπαιδευτικός
Νεκτάριος Τσαγλιώτης, έφευγαν βαρέλια με ελαιόλαδο με προορισμό την δοκιμαζόμενη
από την πείνα πόλη της Αθήνας στη διάρκεια της Κατοχής.
Αντί για
ξενοδοχείο το Καραβοστάσι φιλοξενούσε τότε ένα εργοστάσιο παραγωγής
χαρουπάλευρου, μια και γενικότερα το Ρέθυμνο στα δύσκολα χρόνια πόνταρε πολλά
στο χαρούπι και η καλλιέργεια του έσωσε ζωές. Τότε δε γνώριζαν για τις ευεργετικές
ιδιότητες του χαρουπιού και ειδικά για το πόσο χρήσιμο στον οργανισμό είναι το
αλεύρι του, ήξεραν μόνο πως είναι βρώσιμο, κι αφού άλλες καλλιέργειες σιτηρών
δεν μπορούσαν να έχουν, λόγω Γερμανών, το χαρούπι ήταν η πρώτη ύλη τους για πολλές
χρήσεις (τροφή για ζώα, αλεύρι για ψωμί, γλύκισμα για τα παιδιά, αντί για καφέ
κ.α).
Μάλιστα για
του λόγου το αληθές, την εικόνα δηλαδή που παρουσίαζε το Καραβοστάσι πριν την «επέλαση»
του μαζικού τουρισμού, ο κ Τσαγλιώτης έθεσε υπόψην μας κάποιες από τις εκπληκτικές
φωτογραφίες που έχει τραβήξει ή έχει στο αρχείο του ( σταλμένες από το Φώτη Σωπασουδάκη), από τη συγκεκριμένη παραλία ο Δανός Rodney Aarup.
Πρόκειται για έναν αληθινό φίλο της περιοχής που την επιλέγει εδώ και πάνω από
40 χρόνια για τις διακοπές του και φροντίζει να αποτυπώνει φωτογραφικά την
εξέλιξη της.
Το φωτογραφικό
υλικό του Rodney Aarup μας δείχνει πως ήταν το Καραβοστάσι την δεκαετία του 1970, με εμφανή τα ερείπια του εργοστασίου επεξεργασίας χαρουπιού και τη
σχεδόν ανύπαρκτη τουριστική ανάπτυξη.
Παρόμοια
εικόνα και στις φωτογραφίες του από τη δεκαετία του 1980, μετά τη διάνοιξη του δρόμου. Η παραλία επιλέγεται
και τότε από τους ντόπιους και τους λιγοστούς τουρίστες που έρχονται στην Κρήτη
για τις διακοπές τους, χωρίς να ασφυκτιά από την τουριστική ανάπτυξη του σήμερα.
Ελένη Βασιλάκη
Δεκαετια 80, ο δρόμος έχει ανοιχθεί, το εκκλησάκι έχει χαθεί αλλά ακόμα ο τόπος κρατά κάτι από τον παρθένο χαρακτήρα του (Φωτο: Rodney Aarup) |
Δεκαετία 80 (Φωτο: Rodney Aarup) |
Και η εικόνα σήμερα πριν ξεκινήσει η τουριστική σεζόν και πριν μπει για τα καλά το καλοκαίρι |
Πίσω από τη αμμουδιά στη θέση του παλιού εργοστασίου βρίσκεται σήμερα ξενοδοχείο ενώ εκεί που υπήρχαν οι καλλιέργειες βλέπουμε άλλες τουριστικές επιχειρήσεις |
Στις σπηλαιώσεις που βρίσκονται δυτικά από το Καραβοστάσι μπορεί να φθάσει κάποιος κολυμπώντας ελάχιστα |