Πνιγμένος στο πράσινο ο εγκαταλελειμμένος οικισμός της Μικρής Επισκοπής κοντά στα Πάρτιρα

Πνιγμένος στο πράσινο, με άφθονο τρεχούμενο νερό, είναι ο εγκαταλελειμμένος σήμερα οικισμός της Μικρής Επισκοπής (Μικρά Επισκοπή) κοντά στα Πάρτιρα του Δήμου Μινώα Πεδιάδος.

Κτισμένος σε αμφιθεατρικό σημείο εγκαταλείφθηκε τη δεκαετία του 80, όταν έφυγε από τη ζωή ο τελευταίος κάτοικος του. 

Τα περισσότερα σπίτια του σήμερα είναι ερειπωμένα ή έχουν χρήση ως αποθήκες και καταλύματα για τις αγροτικές εργασίες όσων διατηρούν καλλιέργειες στην περιοχή. Σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκεται εξάλλου η τεχνητή λίμνη που δημιούργησε το φράγμα των Παρτίρων.

Ο χρόνος κατοίκησης της περιοχής δεν είναι γνωστός μια και την πρώτη αναφορά για τη Μικρή Επισκοπή τη βρίσκουμε σε οθωμανική καταγραφή του 1881, οπότε και κατοικούνταν κατά κύριο λόγο από μουσουλμάνους.

Ωστόσο,σίγουρα, βλέποντας ανατολικά του οικισμού τα ερείπια του βυζαντινού ναού του Σωτήρος Χριστού υποθέτουμε πως η ιστορία αυτού του οικισμού ξεκινά πολύ παλιότερα.

Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό, αρχιτεκτονικά, οικοδόμημα σταυροειδές με θόλο, με διατηρημένους τοίχους και κολόνες με κιονόκρανα αλλά κι έναν νάρθηκα με θόλο.Στο δυτικό τμήμα του κτίστηκε μεταγενέστερα, το παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου. Λίγο πιο πάνω ο μικρότερος μονόκλιτος ναός της Παναγίας.

Μάλιστα ο ναός του Σωτήρος , με κτίρια που υπήρχαν πέριξ του, λειτούργησε ως επισκοπική έδρα της Επισκοπής Αρκαδίας, κατά τη β Βυζαντινή περίοδο, γι αυτό και ο οικισμός ονομάστηκε Μικρά Επισκοπή.

Ξεχωριστή και ζωντανή, μέσα στο έρημο τοπίο με τα πολλά δέντρα, η παρουσία μιας εντυπωσιακής κρήνης στη σκιά ενός υπεραιωνόβιου πλατάνου που καλύπτει με τα κλαδιά του μια μεγάλη περιοχή. 

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα