Η γιορτή των Αγίων Πάντων και το νόημα της

Την Κυριακή των Αγίων Πάντων η Εκκλησία θυμάται και τιμά όλους τους αφανείς άντρες και γυναίκες, λαϊκούς και κληρικούς, που πίστεψαν στο Χριστό και δίδαξαν στο όνομα του ή έδωσαν μαρτυρία γι αυτόν μη διστάζοντας, σε κάποιες περιπτώσεις, να θυσιαστούν γι αυτόν.

Είναι η γιορτή όλων εκείνων των Προπατόρων, Προφητών, Αποστόλων Ιεραρχών, Ιερομαρτύρων, Οσίων και Οσιομαρτύρων που ίσως δεν γνωρίζουμε αλλά τίμησαν την πίστη τους με πράξεις.

Η γιορτή καθιερώθηκε επί των ημερών του Αυτοκράτορα  Λέοντος του Σοφού (866- 912). Όταν πέθανε η σύζυγος του, Θεοφανώ, εκείνος έκτισε ένα ναό στη μνήμη της για να την τιμήσει. 

Οι τότε εκκλησιαστικές αρχές ωστόσο αντέδρασαν θεωρώντας πως πρέπει να περάσουν χρόνια για να αποκτήσει η Θεοφανώ λόγο αφιέρωσης ναού. Ο Αυτοκράτορας για να μην προκαλέσει περαιτέρω αφιέρωσε το ναό που έφτιαξε στη μνήμη των αφανών  Αγίων όλης της γης.

Στην πορεία των αιώνων κρίθηκε σκόπιμο το να συμπεριληφθεί στο νόημα της γιορτής των Αγίων Πάντων η πεποίθηση πως η αγιότητα δεν ανήκει σε λίγους, ο καθένας μπορεί να έλθει κοντά στο Θεό και να αποκτήσει τα χαρίσματα των Αγίων.

Το εκκλησάκι των φωτογραφιών βρίσκεται στον παλιό δρόμο ανάμεσα σε Αρκαλοχώρι και Χουμέρι. Ανήκει στην Ενορία Αγίου Ανδρέα Αρχοντικού-Αλιτζανής και τιμά τους Αγίους Πάντες. Από την παραμονή της γιορτής ντύθηκε τα γιορτινά του για να δεχθεί τους πιστούς. 

Ήταν τόσο λαμπερό μέσα στον μεσημεριανό ήλιο που έμοιαζε να ανυπομονεί να το προσέξουν και να σταματήσουν να ανάψουν ένα κερί στη χάρη του, όλοι εκείνοι που βιαστικά περνούν απ αυτό το δρόμο και συνεχίζουν αφήνοντας το πίσω τους.

Το πάτωμα του γέμισε με φύλλα δάφνης και οι σημαίες το χρωμάτισαν. Η εικόνα των Αγίων Πάντων βγήκε έξω από το εκκλησάκι ενώ η δεσποτική, που είναι αφιερωμένη στους ίδιους Αγίου και κοσμεί το τέμπλο, «λουλούδιασε». Για το μικρό μέγεθος του θα λέγαμε πως φιλοξενεί πολύ μεγάλο αριθμό εικόνων που γεμίζουν όχι μόνο το τέμπλο αλλά και τους τοίχους του.

Σε μαρμάρινη πλάκα στην είσοδο του γράφει πως δωρητές και ανακαινιστές του ήταν ο προσκυνητής Μιχάλης Ε. Χουρδάκης με τη σύζυγο και τα παιδιά τους.