Ο Άγιος Γεώργιος στο Κεφαλοβρύσι της Βιάννου-Πως ο ναός από τον Άγιο Μάμα πέρασε σε άλλο Άγιο

 Στο Συνοικισμό στο Κεφαλοβρύσι της Βιάννου και στην ενορία του βρίσκεται ένας ναός που την ύπαρξη του συνοδεύει μια πολύ ξεχωριστή ιστορία.

Είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο όμως αρχικά είχε κτιστεί και είχε αφιερωθεί στον  Άγιο Μάμα. Υπαγόταν στην ενορία του Κρεββατά όμως μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, που κτίστηκε ο Συνοικισμός, δόθηκε στο Κεφαλοβρύσι για να εκκλησιάζονται οι κάτοικοι της περιοχής εκείνης.

Της Ελένης Βασιλάκη

Η ανέγερση του ανάγεται στην περίοδο προ της Τουρκοκρατίας. Όταν η περιοχή έπεσε στα χέρια των Οθωμανών φαίνεται πως αρχικά μετατράπηκε σε τζαμί ή γκρεμίστηκε.

Όμως, σύμφωνα με την παράδοση, η τύχη επιφύλαξε μια έκπληξη στον Οθωμανό αγά που ερωτεύτηκε την κόρη του παπά του χωριού.

Ο ιερέας εννοείται πως αρχικά αρνήθηκε να του τη δώσει για σύζυγο όμως στην πορεία, ενδεχομένως επειδή τα αισθήματα ήταν αμοιβαία και από την πλευρά του παιδιού του, υποχώρησε.

 Έθεσε όμως έναν όρο για να δεχτεί το γάμο, ζήτησε να κτίσουν οι Οθωμανοί και πάλι την εκκλησία που είχαν γκρεμίσει.

Εκείνοι το σκέφτηκαν και τελικά έδωσαν το πράσινο φως αλλά με μια προϋπόθεση να κτιστεί ξανά και να αφιερωθεί σε άλλο Άγιο κι όχι στον Άγιο Μάμα. Επειδή ως γνωστόν οι Τούρκοι φοβούνταν και είχαν σε υπόληψη τον Άγιο Γεώργιο τελικά αφιερώθηκε στο συγκεκριμένο Άγιο.

Υπάρχει και μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας που μας ματαφέρει ο Γιώργος Κονδυλάκης. Σύμφωνα με αυτήν η κοπέλα ζήτησε ο ναός που είχε γίνει τζαμί να επιστρέψει στους χριστιανούς και να αφιερωθεί στον Άγιο Γεώργιο και οι γάμοι της με τον αγά να γίνουν στην Κωνσταντινούπολη. 

Ο αγάς δέχθηκε και τους δύο όρους. Φτιάχτηκε ξανά ως εκκλησία του Αγίου Γεωργίου ο λατρευτικός χώρος του χωριού και μπήκαν στο πλοίο για να πάνε για τους γάμους τους ως την Κωνσταντινούπολη. Στη διαδρομή η κοπέλα έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε γιατί δεν ήθελε να παντρευτεί Οθωμανό.

Η ίδια παράδοση λέει πως αυτή η εκκλησία παλιά έφερε μια χρυσή καμπάνα που την έκρυψαν σε σπήλαιο της περιοχής για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού κι έκτοτε δεν βρέθηκε ξανά.

Γύρω από την εκκλησία υπάρχουν πεύκα, τα οποία φυτεύτηκαν τη δεκαετία του 1960, από τους μαθητές του δημοτικού σχολείου Κεφαλοβρυσίου. Τότε, όπως αναφέρει ο γιατρός Μάνθος Αγγελάκης, γύρω από το κτίσμα βρέθηκαν τάφοι με οστά, πράγμα που δείχνει πως μάλλον είχε χρήση και ως νεκροταφείο.

Ο ναός σήμερα τιμά τόσο τη μνήμη του Αγίου Γεωργίου όσο και εκείνη του Αγίου Μάμαντος στις 2 Σεπτεμβρίου.

Το μέγεθος του ναού του Αγίου Γεωργίου δεν είναι μεγάλο ωστόσο στο εσωτερικό του ξεχωρίζει το ξυλόγλυπτο τέμπλο, έργο λαϊκού τεχνίτη, με ωραίες λεπτομέρειες, και σε σημεία του έντονα χρώματα.

Στο σταυρό, ψηλά στα λυπηρά, φέρει χρονολογία 1937. Εντύπωση προκαλεί και η μεγάλου μεγέθους, φορητή, εικόνα του Παντοκράτορα, στο νότιο τοίχο, που στην κάτω πλευρά της διακρίνεται το πανί (λινάτσα) πάνω στο οποίο έχει ζωγραφιστεί η μορφή του Χριστού.

(Τις πληροφορίες για την ιστορία του ναού μας έδωσε ο ιερέας του Κεφαλοβρυσίου π. Νικόλαος Κονσολάκης και ο Κρεββατιανός Γιώργος Κονδυλάκης)

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα