Τα καρεκλάκια των παιδικών μας χρόνων

Δεν υπήρχε σπίτι κατά το παρελθόν με μικρά παιδιά που να μην έχει καρεκλάκι, το πολυχρηστικό αυτό επιπλάκι που έλυνε τα χέρια των μαμάδων.

Εκεί το παιδάκι μάθαινε να κάνει την ανάγκη του, εκεί παρέμενε με ασφάλεια για να ξεκουραστεί η μαμά από το διαρκές κυνήγι όταν άρχιζε να κάνει τα πρώτα του βήματα, εκεί έτρωγε κιόλας, καμιά φορά, μια και ήταν πολύ βολικό στο να περιορίζει το παιδί και να το απασχολεί με το αριθμητήριο μέχρι να φάει το φαγητό του.

Είχαμε ξεχάσει την ύπαρξη του, μια και οι σύγχρονες μαμάδες, δεν χρησιμοποιούν πια τέτοια καρεκλάκια. Ωστόσο το πετύχαμε στο παλαιοπωλείο του Βαγγέλη Κρασαγάκη, επί της Αγίου Τίτου, και είπαμε να κάνουμε μια αναφορά σε αυτό καθώς δε βρήκαμε μόνο το κλασικό καρεκλάκι αλλά κι ένα πιο «προχωρημένο».

Το δεύτερο, που βλέπετε στις φωτογραφίες του e-storieskritis, ήταν βέβαια ένα καρεκλάκι για λίγους καθώς υποθέτουμε πως η τιμή του ήταν απαγορευτική τον καιρό που κατασκευάστηκε. 

Όπως είδαμε πίσω στην πλάτη του φέρει την υπογραφή του οίκου επίπλων Thonet, του διάσημου κατασκευαστή κουνιστών πολυθρόνων από τη Γερμανία, (ένα διάστημα εργάστηκε και στην Αυστρία) με ιστορία από το 1819. Μάλιστα ψάχνοντας την ιστοσελίδα της Thonet ανακαλύψαμε πως ένα όμοιο καρεκλάκι εκθέτει στο μουσείο που έχει δημιουργήσει με τα πρώτα έπιπλα που κατασκευάσε.

Το καρεκλάκι αυτό βέβαια δεν είναι για να καλύπτει το παιδί την ανάγκη του αλλά για να κάθεται και να τρώει ενώ με μια απλή κίνηση γίνεται και στράτα. Τέτοια λειτουργικότητα σε ένα καρεκλάκι που μπορεί και να μετρά πάνω από ένα αιώνα ζωής.