Το εμπόριο ενδυμάτων και υποδημάτων στο Ηράκλειο τη δεκαετία του 1960

 

Αν κάποιος έλεγε στους Ηρακλειώτες έμπορους και καταναλωτές τη δεκαετία του 60 πως η αγορά της πόλης θα γέμιζε από ξένα πολυκαταστήματα και μαγαζιά με έτοιμα είδη κι ότι θα έψαχναν κατάστημα για να ράψουν ρούχο ή να φτιάξουν παπούτσια με το κιάλι σίγουρα θα γελούσαν.

Όμως συγκρίνοντας εκείνη την εποχή, όπως αποτυπώνεται σε διαφημίσεις που παρουσιάστηκαν σε διαφημιστικό κατάλογο, με τη σύγχρονη μοιάζει να έχουν περάσει αιώνες.

Δεν θα κρίνουμε γενικά το αν η εξέλιξη ήταν καλή ή κακή, σίγουρα ήταν καλύτερα τότε από πλευράς ποιότητας και καλύτερα σήμερα από πλευράς τιμών, όμως μπορούμε να κρίνουμε την τεράστια διαφορά στο τρόπο προβολής των εμπορικών επιχειρήσεων αλλά και των ειδών που διαφημίζονταν και αγοράζονταν από τους καταναλωτές.

Σήμερα δύσκολα μια επιχείρηση θα βγει στην αγορά να διαφημίσει κορσέδες και κοιλεπίδεσμους, ούτε θα επιλέξει να απευθυνθεί σε «κομσούς» κυρίους…Δεν θα προβάλει ως προτέρημα των παπουτσιών που πουλάει το ότι είναι στέρεα, ούτε θα κάνει λόγο για ταχύτατη παράδοση, αφού η αγορά γίνεται αμέσως. 

Όλα έχουν αλλάξει τόσο στο εμπόριο όσο και στις καταναλωτικές μας συνήθειες και ανάγκες, έχουν γίνει πιο τυποποιημένα, χωρίς διαφοροποιήσεις, ίσως και με πιο περιορισμένη αισθητική και σίγουρα εξαιτίας των χαμηλότερων τιμών τα προιόντα που αγοράζουμε τα χαιρόμαστε και τα εκτιμούμε λιγότερο.

(Το φωτογραφικό υλικό αντλήθηκε από διαφημιστικό κατάλογο που εντοπίσαμε στο Παλαιοπωλείο του Βαγγέλη Κρασαγάκη επί της οδού Αγίου Τίτου)