Το φαράγγι
της Ρόζας είναι μικρό και σχετικά εύκολο στη διάσχιση του, για εκείνους που δεν
πάσχουν από υψοφοβία και δείχνουν μεγάλη προσοχή στα βήματα τους.
Βρίσκεται εντός των διοικητικών ορίων του δήμου Χερσονήσου και μπορεί να διασχισθεί είτε ανεβαίνοντας και ακολουθώντας το μονοπάτι μετά το χωριό Αβδού προς την Κερά, είτε κατεβαίνοντας από την Κερά προς το Αβδού. Προτεινόμενη διαδρομή η ανάβαση, μετά το Αβδού προς Κερά, γιατί υπάρχουν αρκετά σημεία του όπου το έδαφος είναι σαθρό και ελοχεύει μεγαλύτερος κίνδυνος πτώσης κατά την κατάβαση.
Για τους εκπαιδευμένους στις καταρριχήσεις υπάρχει και το ραπέλ, από μη προσβάσιμα για τους περιπατητές τμήματα του φαραγγιού.
Το όνομα του λέγεται πως το πήρε από τα χρώματα που βλέπουμε στα εντυπωσιακά τοιχώματα του, δημιουργημένα από τα οξείδια του σιδήρου πάνω στους πλακώδεις ασβεστόλιθους και το πέτρωμα του φυλλίτη που κυριαρχεί σε πολλά σημεία του.
Βέβαια δεν πρόκειται
για ακριβώς ροζ χρώμα αλλά για καφεκόκκινο, πράγμα που ενισχύει κι άλλες θεωρίες
για την ονομασία του. Μεταξύ άλλων και το ότι ονομάστηκε Ρόζα από το ροζ χρώμα
που έχουν οι πολλές σφάκες, οι οποίες φύονται στην κοίτη του λόγω του νερού που
διέρχεται από εκεί τους χειμερινούς μήνες.
Το φαράγγι
έχει μήκος κάτι λιγότερο από τρία χιλιόμετρα και η διάσχιση του δεν απαιτεί
πάνω από 1,5-2 ώρες. Αρχικά η διαδρομή γίνεται από την κοίτη και ένα ομαλό
στενό μονοπάτι, στην αριστερή πλευρά του, που σύντομα γίνεται ελαφρώς απότομο
λόγω σαθρότητας του εδάφους. Συνεχίζεται μέσα στην κοίτη, όπου υπάρχει ένα κάπως δύσκολο σημείο με βράχους που σχηματίζουν μεγάλα σκαλοπάτια και
απαιτούν σκαρφάλωμα.
Από τη δεξιά
πλευρά του, στη συνέχεια, γίνεται το πέρασμα προς το πιο απόκρυμνο τμήμα του
φαραγγιού που οδηγεί στο άλλο άκρο του, εκεί όπου έχει φτιαχτεί ένα ξύλινο
κιόσκι με απεριόριστη θέα προς το εσωτερικό του.
Η ανάβαση ως
εκεί γίνεται από μονοπάτι με υποτυπώδη σκαλοπάτια, σύριζα με το γκρεμό. Εδώ
υπάρχουν ξύλινα προστατευτικά ή σιδερένια ενώ στο πιο στενό και εντυπωσιακό
σημείο, κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού, έχουν τοποθετηθεί και συρματόσχοινα.
Στο κομμάτι αυτό του φαραγγιού βλέπουμε και πλέγματα από σύρμα που συγκρατούν τις
πέτρες για ασφαλές πάτημα.
Το τελευταίο
κομμάτι θέλει λίγο προσοχή γιατί το μονοπάτι δεν είναι ευκρινές και το έδαφος επίσης
είναι σαθρό. Η άφιξη ωστόσο στο ξύλινο κιόσκι αποζημιώνει για την ταλαιπωρία με τη θέα που
προσφέρει κι ενώ την ίδια ώρα πάνω από το φαράγγι της Ρόζας θα δείτε να πετούν
όρνια και άλλα πουλιά που φωλιάζουν στις απόκρημνες πλαγιές του.
Να
σημειώσουμε πως το φαράγγι της Ρόζας αποτελεί παρακλάδι του φαραγγιού της Αμπέλου
ενώ ξεκινά από τα 300 μέτρα υψόμετρο και καταλήγει στα περίπου 700 μέτρα.
Το μισό περίπου είναι δασωμένο, καλυμμένο με σφεντάμια, αζίλακες, λιόπρινα κι άλλα δέντρα ενώ οι πικροδάφνες είναι πάμπολλες και η ρίγανη που θα βρείτε στη διαδρομή σας, όπως θα διαπιστώσετε, έχει πληθωρική και πολύ μυρωδάτη παρουσία.
Ε.Β
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα
Τα χρώματα στα τοιχώματα του φαραγγιού |
Το πιο στενό πέρασμα προς την κορυφή με θέα στην κοίτη του φαραγγιού από ψηλά |
Υποτυπώδης σκάλα οδηγεί στην κορυφή έχοντας στο πλάι το κενό |