Παξιμάδια ή Ελεφαντάκι: Δυο μικρά ακατοίκητα νησάκια ανέλπιστης ομορφιάς νότια του Ηρακλείου

Υπάρχει ένας είδος μικρόσωμου ελέφαντα, που συναντάμε νότια της Αγίας Γαλήνης, το οποίο δε ζει στην ξηρά αλλά μέσα στη θάλασσα.

Είναι νωχελικά ξαπλωμένο πάνω στο νερό και περιμένει καρτερικά τους ανθρώπους να το πλησιάσουν για να τους μαγέψει.

Φυσικά μιλάμε για το Ελεφαντάκι, ή τις νήσους Παξιμάδια, όπως διαφορετικά αποκαλούνται. Αν μάλιστα ανατρέξουμε στη Μινωική Κρήτη τότε θα βρούμε τα δύο νησάκια να ονομάζονται Διόνυσοι ενώ η κρητική μυθολογία μας λέει γι αυτά πως ήταν τόπος γέννησης, από τη Λητώ, των θεών Απόλλωνα και Άρτεμις. Μάλιστα η Άρτεμις επιδίδονταν στο αγαπημένο της σπορ, το κυνήγι, στην άγρια επιφάνεια των νησίδων.

Το γιατί οι ντόπιοι τα είπαν μεταγενέστερα Ελεφαντάκι είναι πασιφανές μόλις το καραβάκι τα πλησιάσει καθώς πράγματι το σχήμα τους μοιάζει με αυτό ενός μικρού ελέφαντα ξαπλωμένου στο νερό. Από μακριά δεν φαίνεται πως είναι δύο τα νησάκια αλλά ένα ενιαίο.

Όσο για την ονομασία Παξιμάδια μάλλον πρέπει να απορρίψουμε την εκδοχή του σχήματος τους και να υποστηρίξουμε εκείνη που θέλει η ονομασία τους να σχετίζεται με το έδαφος τους, που στα περισσότερα σημεία του «θρουλάει», όπως λέμε στην Κρήτη, και γίνεται κομμάτια σε κάθε βήμα, παρασέρνοντας πέτρες και χώμα.

Τα Παξιμάδια απέχουν περίπου 7 ναυτικά μίλια από την Αγία Γαλήνη και μπορεί κάποιος να τα επισκεφθεί με τα καραβάκια που πραγματοποιούν το καλοκαίρι δρομολόγια, είτε από τον Κόκκινο Πύργο είτε από την Αγία Γαλήνη.

Για να τα ξεχωρίζουν άλλοι αναφέρονται σε αυτά ως Παξιμάδι Ένα και Παξιμάδι Δύο κι άλλοι ως Μικρό και Μεγάλο Παξιμάδι. Σίγουρα πάντως το Μικρό είναι το στρογγυλό και το Μεγάλο το μακρουλό, ακριβώς δίπλα του.

Μια στενή λωρίδα θάλασσας, που ονομάζεται Μπουγάζι, τα χωρίζει και δεν αποκλείεται πριν από μερικά εκατομμύρια χρόνια να ήταν ενωμένα και τμήμα μιας ευρύτερης λωρίδας ξηράς που σήμερα αποτελεί βυθό.

Τα νησάκια αυτά δε φαίνεται ποτέ να κατοικήθηκαν, ούτε έχουν εντοπιστεί στο έδαφος τους αρχαιολογικά ευρήματα που να τα κατατάσσουν σε τόπους λατρείας. Τα επισκέπτονταν παλιότερα οι ψαράδες, αλλά και σήμερα, ενώ έχουν γίνει αγαπημένος προορισμός και για τουρίστες, που απολαμβάνουν το μπάνιο τους στην μικρή και πεντακάθαρη παραλία του Μικρού Παξιμαδιού.

Για πεζοπορία προσφέρεται εξάλλου το Μικρό Παξιμάδι, (δείτε εδώ) αν και η πρόσβαση σε αυτό δεν είναι και η πλέον εύκολη, αφού το σκάφος προσεγγίζει αλλά δεν ακουμπά το νησάκι. Έτσι πρέπει οι πεζοπόροι να «χορέψουν» πάνω σε βραχάκια, μέσα στο νερό, για να φθάσουν στην ακτή και μετά να πραγματοποιήσουν σχεδόν κατακόρυφη πορεία, σε ασταθές έδαφος, μέχρι να αγγίξουν στο τμήμα του νησιού όπου το περπάτημα δεν κρύβει κινδύνους.

Το νησάκι βέβαια αυτό, όπως και το αδελφάκι του δίπλα, είναι άνυδρα και χωρίς κανένα δέντρο να προσφέρει τη σκιά του. Όμως η θέα πάνω από το Μικρό Παξιμάδι είναι απίστευτη και αξίζει κάθε στάλα ιδρώτα του πεζοπόρου.

Όλος ο κόλπος της Μεσαράς μέχρι και τα Αμαριώτικα καθώς και το εντυπωσιακό ανάγλυφο από το Μεγάλο Παξιμάδι ανοίγονται μπροστά σε όποιον βρεθεί στο ψηλότερο σημείο της νησίδας, σε υψόμετρο περίπου 200 μέτρων.

Όπως λένε οι ντόπιοι υπάρχουν περίοδοι που τα Παξιμάδια κατακλύζονται από γλάρους, οι οποίοι τα επιλέγουν ως τόπο αναπαραγωγής. Κι αφού γεμίζουν με γλάρους γεμίζουν και με αρπαχτικά πουλιά που τρέφονται από τους γλάρους. Επίσης πάνω στα νησιά ζουν αγριοκούνελα και ποντίκια. Η βλάστηση τους είναι χαμηλή, λίγοι σκίνοι, φρύγανα και αγκαραθιές είναι οι μόνιμοι πράσινοι κάτοικοι τους.

Τα καραβάκια που κάνουν οργανωμένες εκδρομές φροντίζουν το μεσημέρι και προσφέρουν φαγητό στην βοτσαλωτή γαλαζοπράσινη παραλία, κάτω από τους πολύχρωμους βράχους με τις έντονες καφέ-μωβ και κίτρινες αποχρώσεις, στο Μικρό Παξιμάδι.

Το καλύτερο όμως με την ολοκλήρωση αυτών των εκδρομών είναι η περιήγηση που πραγματοποιούν τα σκάφη γύρω από το Μεγάλο Παξιμάδι του οποίου το παράκτιο ανάγλυφο κόβει στην κυριολεξία την ανάσα.

Ειδικά το ακρωτήριο «Σακουλέβας», στη δυτική μεριά του νησιού, είναι ότι πιο όμορφο και μοναδικό μπορεί να συναντήσει κανείς σε ότι αφορά στα σχήματα και τα χρώματα των βράχων του. Κάθετοι οι βράχοι κι ένα κομμάτι τους αποκομμένο από τους υπόλοιπους δημιουργούν ένα σκηνικό που όμοιο του δεν υπάρχει πουθενά αλλού.

(Μέρος των πληροφοριών μας διέθεσε ο πρόεδρος του Ορειβατικού Συλλόγου Μοιρών Μανόλης Δακανάλης)

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα