Το επιβλητικό και μυστηριώδες φαράγγι του Ανδριανού στο Μεραμπέλλο

Το φαράγγι του Ανδριανού (ή Αδριανού) βρίσκεται στην κατάληξη του ομώνυμου μικρού οικισμού του Μεραμπέλλου σε ένα τόπο τόσο υποβλητικό, μυστηριώδη και όμορφο που σε κερδίζει από το πρώτο λεπτό.

Και πως θα μπορούσε να νιώσει κανείς διαφορετικά όταν ξεκινώντας την πεζοπορία στο φαράγγι έχει στα δεξιά του την περίφημη Φορτέτσα του Ανδριανού (δείτε εδώ) αλλά και δύο υπέροχα σπήλαια, το Ατζιγγανόσπηλιο (δείτε εδώ) και το σπήλαιο των Μαρήδων (δείτε εδώ).

Όλη η πεζοπορία καλύπτει περίπου τέσσερα χιλιόμετρα κι επειδή μετά το τέρμα του φαραγγιού χρειάζεται λίγο περπάτημα επιπλέον για να βρεθεί κανείς σε δρόμο, όπου μπορεί να κινηθεί αυτοκίνητο, υπολογίστε πως θα σας πάρει κάτι παραπάνω από τέσσερις ώρες.

Ο βαθμός δυσκολίας της διάσχισης του φαραγγιού του Ανδριανού είναι μέτριος αλλά θέλει την προσοχή του και δυνατά πόδια αφού θα πρέπει στο μεγαλύτερο τμήμα του να ανεβαίνετε και να κατεβαίνετε τους βράχους που θα συναντάτε. Στο μέσο μάλιστα της διαδρομής χρειάζεται να κάνετε χρήση και σχοινιού αφού το πέρασμα έχει ύψος περίπου 5-6 μέτρα και είναι σχεδόν κάθετο οπότε η καταρρίχηση του με διαφορετικό τρόπο είναι επικίνδυνη (θα βρείτε εκεί σχοινί τοποθετημένο αν και καλό είναι να έχετε ένα δικό σας για μεγαλύτερη ασφάλεια).

Σηματοδότηση πάντως υπάρχει αρκετά καλή (κίτρινες και μπλε γραμμές πάνω σε βράχους) ξεκινώντας από τον οικισμό του Ανδριανού και μέχρι το τέλος του φαραγγιού, έτσι δεν υπάρχει περίπτωση να αποπροσανατολιστείτε.

Η διαδρομή, σε κάθε περίπτωση, αποζημιώνει, από το πρώτο της λεπτό μέχρι το τελευταίο, την όποια ταλαιπωρία της πεζοπορίας, καθώς η εικόνα που παρουσιάζει το φαράγγι είναι μαγική.

Κάθετοι πανύψηλοι και πολύχρωμοι βράχοι συνθέτουν τα τοιχώματα του, που άλλοτε είναι γυμνά κι άλλοτε γεμάτα δέντρα.

Το φαράγγι του Ανδριανού διασχίζεται το χειμώνα, όταν υπάρχουν βροχοπτώσεις, από τον ποταμό Σκουληκάρη ή Ξεροπόταμο γι' αυτό και είναι καλύτερα η διάσχιση του να γίνεται σε μήνες χωρίς νερό, για να μην είναι περαιτέρω αυξημένος ο βαθμός δυσκολίας από πιθανές κολύμπες αλλά και βράχια που γλιστράνε.

Το πέρασμα του νερού, σε περιόδους βροχοπτώσεων, είναι εμφανές από τη λείανση στην επιφάνεια των βράχων που συναντάμε μέσα στην κοίτη του, οι οποίοι και απαιτούν σταθερά και προσεκτικά πατήματα.

Όσο πλησιάζουμε προς το τέλος του φαραγγιού, στη θέση Νερούτσικα (από το όνομα γίνεται αντιληπτό πως πρόκειται για σημείο με άφθονο νερό), το πλάτος του μεγαλώνει ενώ τα βραχώδη τοιχώματα δίνουν τη θέση τους σε συστάδες δέντρων (βελανιδιές, σχίνοι, κ.α).

Στη συνέχεια θα πρέπει να ανηφορήσετε το χωματόδρομο που ανοίχθηκε κατά τη Γερμανική Κατοχή με αγγαρείες των ντόπιων, προκειμένου να συνδέσουν τα Λακώνια με το Οροπέδιο του Λασιθίου, ώστε να βρεθείτε σε δρόμο προσεγγίσιμο σε όχημα.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα