Ακόμα κι αν δεν δει κανείς την πινακίδα, εντός του
αρχαιολογικού χώρου της Πολλυρήνιας Κισσάμου, θα καταλάβει πως οι γκρεμισμένες
λαξευμένες πέτρες και τα τμήματα από τις κολώνες που είναι απλωμένα κατά γης αποτελούσαν
κάποτε το κτίσμα ενός περικαλλούς ναού.
Βέβαια δεν πρόκειται για ένα ναό της σύγχρονης
εκκλησιαστικής μας ιστορίας αλλά για μια παλαιοχριστιανική βασιλική, σαν αυτές
που κτίστηκαν μετά το διάταγμα των Μεδιολάνων, το 313 μ.Χ. και την αναγνώριση
του Χριστιανισμού ως ισότιμης θρησκείας με τις άλλες θρησκείες της ρωμαϊκής
αυτοκρατορίας.
Ο τύπος των ναών εκείνης της περιόδου ταίριαζε με το ελληνορωμαϊκό
περιβάλλον, μέσα στο οποίο αναπτύχθηκε ο Χριστιανισμός γι' αυτό και η
αρχιτεκτονική τους διέφερε.
Στην περίπτωση της Πολλυρήνιας ένα παλιό μεταλλικό
εικονοστάσι στο κέντρο του ναού, όπου μέχρι πριν από λίγα χρόνια κάποιος άναβε
καντήλι, μαρτυρά τη χρήση αυτού του ερειπίου.
Ελάχιστα τμήματα από τους τοίχους του ναού σώζονται σε χαμηλό ύψος, δίνοντας μας ωστόσο χρήσιμες πληροφορίες για το μέγεθος του που δεν ήταν τόσο μεγάλο όσο εκείνο των κλασικών παλαιοχριστιανικών.
Εξάλλου μιλάμε
για ένα ναό που δομήθηκε στο εσωτερικό μιας καλά οχυρωμένης ακρόπολης, όπου
έπρεπε να υπάρχουν τα πάντα για τη λειτουργία μιας πόλης αλλά σε μικρότερες
κλίμακες, τόσες όσες επέτρεπε η έκταση του υψώματος όπου κτίστηκε η ακρόπολη.
Ανάμεσα στις πέτρες, που έχουν πέσει πέριξ και εντός του ναού, διακρίνονται κάποιες που είναι τετραγωνισμένες και καλά λαξευμένες αλλά και κομμάτια από κολώνες διαφόρων διαμέτρων.
Δυστυχώς τόσο η παλαιοχριστιανική όσο
και το σύνολο του αρχαιολογικού χώρου είναι γεμάτο θάμνους και αγριόχορτα, κάθε
λογής, που δεν επιτρέπουν να θαυμάσει κανείς σε όλο της το μεγαλείο την αρχαία
Πολλυρήνια.
Να σημειώσουμε πως ανεβαίνοντας στην ακρόπολη της Πολλυρήνιας
το πρώτο πράγμα που συναντάμε είναι η εκκλησία των 99 Αγίων Πατέρων-που κτίστηκε
στα τέλη 19ου αι. μ. Χ. με χρήση αρχαίων λίθων, αρκετοί εκ των οποίων φέρουν
επιγραφές.
Στην ίδια θέση η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως τα αρχαιολογικά
κατάλοιπα ενός μνημειώδους βωμού ή
ελληνιστικού ναού του 4ου αι. π.Χ., πιθανόν αφιερωμένου στη θεά Άρτεμη.
Οι αρχαιολόγοι τέλος αναφέρουν την παρουσία λειψάνων ναών και
ιερών και έξω από τα τείχη ακόμα και μέσα στο φαράγγι που διέρχεται από τα
ανατολικά της πόλης.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε site, χωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα