Ο Άγιος Γεώργιος είναι ο ενοριακός ναός του οικισμού του Πανοράματος (δήμος Μινώα Πεδιάδος) και βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο του χωριού.
Πρόκειται για κτίσμα της δεκαετίας του 1960, το οποίο όμως στήθηκε στο σημείο όπου, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κατοίκων, προϋπήρχε μικρός ναός αφιερωμένος στον ίδιο Άγιο.
Ήταν συνηθισμένο στην Κρήτη του παρελθόντος το να γκρεμίζονται μικροί ναοί και στη θέση τους να κτίζονται νέοι, μεγαλύτεροι σε μέγεθος για να χωρούν όλο το εκκλησίασμα, που μερικές δεκαετίες πριν αποτύπωνε με τα νούμερα του την ευμάρεια κάθε τόπου.
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση του Πανοράματος.
Γκρεμίστηκε ο παλιός ναός και κτίστηκε ο νέος, ο οποίος όμως εγκαινιάστηκε
μόλις στις 5 Οκτωβρίου 2002 από το νυν Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου Καστελίου και
Βιάννου κ. Ανδρέα.
Παρότι μονόχωρος ο Άγιος Γεώργιος είναι αρκετά
ευρύχωρος και κοσμείται από ξυλόγλυπτο, σύγχρονο, τέμπλο με εικόνες
φιλοτεχνημένες από τους Φαλκόνη και Στεργίου.
Οι παλιές εικόνες του πρώτου τέμπλου του Αγίου Γεωργίου
έχουν μεταφερθεί στο βυζαντινό ναό του Αγίου Φανουρίου, λίγες δεκάδες μέτρα πιο
πάνω (δείτε εδώ).
Ο Άγιος Φιλόθεος Κόκκινος
Ανάμεσα στις φορητές εικόνες του ναού εντύπωση προκαλεί μια
με τη μορφή του Αγίου Φιλοθέου του Κόκκινου. Μπορεί η σημαντική αυτή μορφή της Ορθοδοξίας
να μην έχει σχέση με το Πανόραμα, όμως μια από τις μεγαλύτερες οικογένειες του
χωριού φέρει το επώνυμο Κόκκινος και τον τιμά ιδιαιτέρως.
Μάλιστα όπως μάθαμε διακαής πόθος της είναι να ανεγείρει στο Πανόρμα κι ένα ναό αφιερωμένο στον Άγιο
Φιλόθεο Κόκκινο.
Για την ιστορία να
πούμε πως ο Άγιος Φιλόθεος υπήρξε λόγιος
και κληρικός με σημαντική παρουσία στα εκκλησιαστικά πράγματα. Καταγόταν από αξιόλογη οικογένεια της
Θεσσαλονίκης και ασπάστηκε τον μοναχικό βίο ενώ χρημάτισε ηγούμενος της Μονής
της Μεγίστης Λαύρας στο Άγιον Όρος, κατά την περίοδο των ησυχαστικών ερίδων.
Το 1347 μ.Χ. εξελέγη μητροπολίτης Ηράκλειας της Θράκης και
έλαβε μέρος στην μεγάλη σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως (1351 μ.Χ.).
Μετά την απομάκρυνση από τον θρόνο του πατριάρχη Καλλίστου
Α' εξελέγη πατριάρχης το 1353 μ.Χ. Με την αποκατάσταση του Καλλίστου,
απομακρύνθηκε ο Άγιος Φιλόθεος από τον θρόνο στον όποιο επανήλθε όμως το 1364 μ.Χ.
Άσκησε με μεγάλη σύνεση τα πατριαρχικά του καθήκοντα και
έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την οργάνωση των Εκκλησιών Ρωσίας, Σερβίας,
Βλαχίας, Βουλγαρίας κ.ά. Στις σχέσεις του με τον παπικό θρόνο υποστήριξε την
ανάγκη σύγκλησης Οικουμενικής συνόδου για την αντιμετώπιση των διαφορών.
(Οι πληροφορίες για το βίο του Αγίου Φιλοθέου αντλήθηκαν από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή)