Ψωμί με χαρουπάλευρο και βελανιδάλευρο: Επιτομή γεύσης και ποιότητας

 

Το καλό ψωμί θέλει αρκετή προσπάθεια για να γίνει κυρίως όμως θέλει αγνά υλικά που στις μέρες μας, με όλα αυτά τα συντηρητικά που κυκλοφορούν και ενισχύουν ακόμα και το αλεύρι, είναι δύσκολο να βρεθούν.

Όταν λοιπόν δεν βρίσκονται έτοιμα στην αγορά μπορεί όποιος πραγματικά θέλει να κάνει τη διαφορά στο ψωμί του να τα φτιάξει μόνος του.

Ένας τέτοιος μερακλής ερασιτέχνης αρτοποιός είναι και ο Κώστας Καράτζης από το Μελιδοχώρι. Τα τελευταία χρόνια λόγω των δέντρων χαρουπιάς που καλλιεργεί έχει πειραματιστεί αρκετά πάνω στο ψωμί από χαρουπάλευρο που ζυμώνει, για τις ανάγκες του σπιτιού του, από τα χαρούπια του.

Κάποια στιγμή ενθυμούμενος τα υλικά που χρησιμοποιούσαν οι παλιοί Κρητικοί, σκέφτηκε να αξιοποιήσει και το βελανίδι (δείτε εδώ).Το μετόχι με τις χαρουπιές του βρίσκεται σε μια περιοχή όπου αφθονούν και οι βελανιδιές.

Έτσι μάζεψε βελανίδια τα αποξήρανε, τα καθάρισε από το εξωτερικό σκληρό τους περίβλημα και μετά από αρκετή, ομολογουμένως, προσπάθεια έφτιαξε βελανιδάλευρο.

Το αλεύρι από βελανίδι, στις δύσκολες εποχές της πείνας και της ανέχειας στην Κρήτη, είχε λειτουργήσει, μεταξύ άλλων, ως κατώτερης ποιότητας, για την εποχή, αλλά μεγάλης θρεπτικής αξίας, προιόν. Με αυτό οι άνθρωποι που, λόγω συνθηκών, δεν είχαν σιτηρά έφτιαχναν το ψωμί τους ενώ στις μέρες μας δειλά δειλά γίνονται και πάλι προσπάθειες να αξιοποιηθεί (δείτε εδώ).

Ο Κώστας Καράτζης έχοντας στα χέρια του αυτά τα δύο πολύ ξεχωριστά βιολογικά άλευρα, δοκίμασε, αφού πειραματίστηκε αρκετά με αναλογίες και προσμείξεις, κι έφτιαξε το ψωμί που βλέπετε στις φωτογραφίες.

Έχοντας χρησιμοποιήσει αλεύρι βελανιδιού, χαρουπιού, μαυραγάνι και άλλα δύο άλευρα και προσθέτοντας λίγες σταφίδες δημιούργησε ένα ψωμί που δεν υπάρχει στην αγορά και όσοι το γεύθηκαν έχουν να πουν γι' αυτό τα καλύτερα. Ενεργειακά κορυφαίο και γευστικά άπαιχτο.

Τρώγεται και σκέτο αλλά και συνοδευτικό σε φαγητό ή με νοστιμιές που έχουν έντονη γεύση, όπως τυριά, ελιές κ.α.

Θα σκεφτείτε δύσκολο όλο αυτό που έκανε και δεν θα διαφωνήσουμε, όμως αξίζει τον κόπο η προσπάθεια σε μια εποχή που σχεδόν όλα τα ψωμιά έχουν την ίδια γεύση και τους λείπει η ποιότητα.