Οι αβρωνιές, όπως κι αν τις μαγειρέψει κανείς, αποτελούν πιάτο που η νοστιμιά του δε συγκρίνεται. Το δυσκολότερο ωστόσο στην προετοιμασία του είναι το να τις βρεις και να τις κόψεις. Φυτρώνουν τέτοια εποχή,συνήθως σε υγρά και σκιερά μέρη, ενδεχομένως και δυσπρόσιτα.
Μια από τις παλιότερες συνταγές μαγειρέματος τους είναι με
φύλλα αγκινάρας και μολόχες. Κάποιοι άλλοι τις προτιμούν σφουγκάτο με αυγά, άλλοι βραστές με λεμονάκι και λάδι, κι άλλοι που δεν μπορούν να στερηθούν το κρέας γιαχνί με κατσίκι ή αυγολέμονο. Με κάθε τρόπο πάντως είναι νόστιμες.
Η συνταγή με τα αγκιναρόφυλλα και τις μολόχες είναι απλή.
Συλλέγουμε τις αβρωνιές και αν είναι μακριές τις τεμαχίζουμε
σε 2-3 κομμάτια. Κόβουμε από τις μολόχες τις τρυφερές κορυφές κι αν έχουν
μεγάλα φύλλα τα κουτσουρεύουμε ελαφρώς καθώς μας ενδιαφέρει κυρίως το κοτσάνι.
Από τις αγκινάρες (το φυτό όχι τις κεφαλές τους) κόβουμε φύλλα, όσο γίνεται πιο κοντά στην καρδιά του φυτού
για να είναι τρυφερά. Αφαιρούμε τα αγκάθια τους και τις καθαρίζουμε να φύγουν
ίνες και το εξωτερικό τους περίβλημα.
Σε ότι αφορά στις ποσότητες των υλικών όλων εξαρτώνται από
το πόσες αβρωνιές έχουμε μαζέψει. Για ένα καλό μάτσο χρειαζόμαστε 3-4 φύλλα
αγκινάρας και 20-30 κορυφές μολόχας, ίσως και παραπάνω. Επίσης θέλουμε ένα
φρέσκο κρεμμυδάκι ή αλλιώς ξερό, λίγο ελαιόλαδο, λίγο αλάτι, μια κοφτή κουταλιά
σούπας αλεύρι και 2 κουταλιές σούπας ξύδι.
Στην αρχή τσιγαρίζουμε ψιλοκομμένο το κρεμμυδάκι στο ελαιόλαδο και προσθέτουμε πλυμένες και καθαρισμένες τις μολόχες και τις αγκινάρες. Ανακατεύουμε και συμπληρώνουμε λίγο νεράκι και το αλάτι μας για να μπορέσουν να μαραθούν και να ψηθούν . Αφήνουμε να πάρουν μερικές βράσεις αλλά να μην ψηθούν εντελώς και προσθέτουμε τις αβρωνιές.
Όταν δούμε πως όλα τα υλικά έχουν
μαλακώσει αρκετά και είναι έτοιμα, σβήνουμε το μάτι και ρίχνουμε μέσα το αλεύρι
που το έχουμε διαλύσει στο ξύδι. Ανακατεύουμε να πάει παντού και σερβίρουμε.