Στο κέντρο του όμορφου οικισμού των Σαϊτούρων, στο Ρέθυμνο, (δείτε εδώ) είναι κτισμένος ο ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, που όπως διηγούνται οι
ντόπιοι είναι κτισμένος στη θέση ναού της Ενετοκρατίας και μάλιστα
τοιχογραφημένου.
Δυστυχώς κατά την Τουρκορατία μετατράπηκε σε τζαμί κι έτσι
οι τοιχογραφίες και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά ναοδομίας της Ενετοκρατίας
χάθηκαν.
Μετά την απομάκρυνση των Οθωμανών από το νησί μας ο ναός
ανακατασκευάστηκε και πάλι και επέστρεψε σε ορθόδοξη χρήση.
Κι αν τοιχογραφίες και αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά
απωλέσθηκαν στο πέρασμα των αιώνων στο ναό αυτό διατηρήθηκαν δυο πολύ σημαντικά
κειμήλια, τα οποία οι λιγοστοί κάτοικοι του χωριού διατηρούν ως κόρη οφθαλμού.
Πρόκειται για έναν αρκετά μεγάλου μεγέθους σταυρό, με τον οποίον θεράπευαν κατά το παρελθόν τους δαιμονισμένους.
Σε αυτό το σταυρό
αναφέρεται ο Βασιλικάτα γράφοντας πως, το 1630, στη μέση του χωριού υπήρχε μια
παλαιά Ορθόδοξη εκκλησία, η Παναγία, όπου διατηρούνταν έναν σιδερένιος,
σταυρός, καλυμμένος με ασήμι, δεμένος με μια σιδερένια αλυσίδα, ο οποίος είχε
τέτοια δύναμη ώστε να θεραπεύει φρενοβλαβείς και δαιμονισμένους.
Στον ναό του Ευαγγελισμού διατηρείται κι ένα Ιερό Ευαγγέλιο
του 1865, δώρο, όπως μας είπαν κάτοικοι του, ενός ηγουμένου από το Φανάρι, με
το επώνυμο Φρισουλάκης, ο οποίος παρήγγειλε να του το φτιάξουν στη Βενετία και
μετά το δώρισε στις Σαϊτούρες.
Οι εικόνες στο τέμπλο του ναού του Ευαγγελισμού, δωρεές κατοίκων της περιοχής διαφόρων περιόδων, από το 1914, 1923, 1934, μαρτυρούν την ευσέβεια των ανθρώπων που ζούν εκεί.
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως σε αυτό το χωριό, σύμφωνα με τους ντόπιους σώζονται τουλάχιστον δώδεκα εκκλησίες (δείτε εδώ) κι άλλες τρείς στο καταπράσινο φαράγγι της περιοχής (δείτε εδώ).