Μπήκε ο Απρίλης ο μήνας της Λαμπρής και των λουλουδιών

 

Μπήκε ο Απρίλης, ο τέταρτος μήνας του έτους, με διάρκεια 30 ημέρες.

Αρχικά ήταν ο δεύτερος μήνας του δεκάμηνου Ρωμαϊκού ημερολογίου με την ονομασία Aprilis. Πήρε το όνομά του από το λατινικό ρήμα aperire, που σημαίνει ανοίγω, γιατί το μήνα αυτό ανοίγουν, ανθίζουν τα λουλούδια.

Ο Νέρωνας θέλησε να μετονομάσει τον Απρίλιο σε Νερώνιο, ύστερα από μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του το 65 μ.Χ, αλλά η ονομασία αυτή δεν επικράτησε.

Στην Αρχαία Ρώμη ο μήνας ήταν αφιερωμένος σε δύο θεούς, την Αφροδίτη και τον Απόλλωνα. Οι Ρωμαίοι γιόρταζαν πιο συγκεκριμένα:

Tην 1η Απριλίου τα Βενεράλια, προς τιμήν της θεάς της αγάπης και της ομορφιάς Βένους, της Αφροδίτης των Αρχαίων Ελλήνων.

Από τις 4 έως τις 10 Απριλίου τα Μεγαλήσια, προς τιμήν της θεάς Κυβέλης, με μουσικούς και γυμνικούς αγώνες.

Στις 21 Απριλίου τα Παλίλια, ποιμενική γιορτή προς τιμήν της θεάς Εστίας. Οι βοσκοί κρατούσαν κλαδιά δάφνης και ράντιζαν με νερό το έδαφος, ενώ άναβαν φωτιές με άχυρα και πηδούσαν τρεις φορές πάνω από αυτές για να εξαγνιστούν.

Η γιορτή αυτή διατηρήθηκε μέχρι το 787 μ.Χ, οπότε καταργήθηκε με απόφαση της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου. Το έθιμο με τις φωτιές κρατά έως σήμερα.

Στις 22 Απριλίου γιόρταζαν με κρασοκατανύξεις τα Βινάλια Πριόρα, δηλαδή τα Πρώτα Οινοφόρια.

Στις 28 Απριλίου ξεκινούσαν τα Φλοράλια ,τα ρωμαϊκά Ανθεστήρια, προς τιμή της Flora, θεάς της βλάστησης και της άνοιξης.

Στο αρχαίο Αττικό ημερολόγιο ο Μάρτιος αντιστοιχούσε με το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Ελαφηβολιώνα και το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Μουνυχιώνα. Το διάστημα αυτό στην Αθήνα γιορτάζονταν τα:

Γαλάξια, προς τιμή της Ρέας.

Ελαφηβόλια, προς τιμή της θεάς Αρτέμιδας.

Μουνίχια, προς τιμή της Θεάς Αρτέμιδας.

Δελφίνια, προς τιμή του Απόλλωνα και της Αρτέμιδας.

Λαογραφία

Ο Απρίλης με τον Μάη είναι οι μήνες των λουλουδιών «Ο Απρίλης με τα λούλουδα και ο Μάης με τα ρόδα». Η βροχή του Απρίλη θεωρείται από τους γεωργούς πολύ ευεργετική «Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά και ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σ' εκείνο το ζευγά που 'χει πολλά σπαρμένα», λέει ο λαός.

Στη Θράκη το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς θεωρείται θεραπευτικό. Παλαιότερα το μάζευαν σε μπουκάλι και το έδιναν στους αρρώστους.

Ο Απρίλης αποκαλείται στις διάφορες ντοπιολαλιές:

Γρίλλης, δηλαδή γκρινιάρης, γιατί συνήθως τελείωναν τα γεωργικά αποθέματα από τις προηγούμενες συγκομιδές κι άρχιζαν οι γκρίνιες στην οικογένεια.

Τιναχτοκοφινίδης ή Τιναχτοκοφινίτης, επειδή καθαρίζονταν τα κοφίνια για να καθαριστούν.

Ξεροκοφινάς, γιατί τελείωναν πάντα οι φτωχές συγκομιδές των γεωργών.

Αηγιωργίτης ή Αηγιωργάτης, λόγω της μεγάλης χριστιανικής εορτής του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου).

Λαμπριάτης, λόγω του Ορθόδοξου Χριστιανικού Πάσχα ή Λαμπρής, που επισυμβαίνει συνήθως τον Απρίλιο.

Τριανταφυλλάς, επειδή τον Απρίλιο ανθίζουν οι τριανταφυλλιές.

Κάθε χρόνο την Πρωταπριλιά αναβιώνει το έθιμο με τα αθώα ψέματα και αστεία, που είναι κοινό για όλους σχεδόν τους λαούς.

ΠΗΓΗ ΣανΣήμερα