Το πρώτο δημόσιο έργο στο Χόνδρο Βιάννου: Το πέτρινο γεφύρι που θα ζήλευαν οι σημερινοί κατασκευαστές - Ιστορίες, Ρεπορτάζ, Σχολιασμός Κρήτης Blog | e-storieskritis.gr

Δευτέρα 26 Απριλίου 2021

Το πρώτο δημόσιο έργο στο Χόνδρο Βιάννου: Το πέτρινο γεφύρι που θα ζήλευαν οι σημερινοί κατασκευαστές

Είναι το πρώτο δημόσιο έργο που έγινε, επί Κρητικής Πολιτείας, στον οικισμό του Χόνδρου στη Βιάννο, όμως η εικόνα που παρουσιάζει σίγουρα είναι καλύτερη από εκείνη πολλών ανάλογων σύγχρονων έργων.


Ο λόγος για το μικρό πετρόκτιστο γεφύρι που ενώνει το συνοικισμό της Περβόλας με τον έρημο, από τη δεκαετία του 1970, οικισμό Μύλο. Κάτω απ' αυτό περνάει ο Γέρο Ποταμός καταλήγοντας στον Κερατόκαμπο. Όταν οι καιρικές συνθήκες ήταν ευνοϊκές φούσκωνε και ήταν δύσκολη η προσπέλαση του, γι αυτό αποφασίστηκε να κατασκευαστεί μια γέφυρα.


Όπως αναφέρει ο Αντώνης Εμμ. Στιβακτάκης, η προκήρυξη της δημοπράτησης του γεφυριού έγινε το Νοέμβριο του 1907 και ο προϋπολογισμός του έφθασε τις 3.500 δραχμές.Ο Εμμανουήλ Χριστοδουλάκης ήταν ο μηχανικός που ανέλαβε το έργο, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1911.


Κάτω από το γεφύρι και δίπλα στην όχθη του υπήρχε παλιό μονοπάτι (σήμερα δεν διακρίνεται από τα αγριόχορτα) που επέτρεπε τις μετακινήσεις των κατοίκων προς τα κοντινά χωριά αλλά και τα πολλά περβόλια τους. Μάλιστα στην αφετηρία του μονοπατιού, δίπλα στο γεφύρι, διατηρούνταν μια πέτρινη  κρήνη με πανέμορφα σχέδια, όπως μας περιέγραψε ο δάσκαλος Δημήτρης Γιαμαλάκης, η οποία δυστυχώς γκρεμίστηκε.


Η περιοχή σήμερα, που οι καλλιέργειες περιβολιών έχουν περιοριστεί σημαντικά και οι λιγοστοί κάτοικοι του συνοικισμού της Περβόλας αδυνατούν να προβούν σε καθαρισμούς της περιττής βλάστησης, μοιάζει με άγριο δάσος.


Μάλιστα μια ηλικιωμένη γυναίκα που συναντήσαμε στο σημείο δεν έκρυψε την πικρία της που τόσα πράγματα αφέθηκαν στην τύχη τους και σιγά σιγά ξεχνιούνται, χωρίς συντήρηση και, σε λίγα χρόνια, χωρίς ζωή.


(Πληροφορίες αντλήθηκαν από την έκδοση του Συλλόγου Απανταχού Χονδριγιανών «Το κεφάλι»,  «Ο Χόνδρος Βιάννου στα μονοπάτια της ιστορίας» του Αντώνη Εμμ. Στιβακτάκη)   









Όμορφες κάλλες φύτρωσαν στο Γέρο Ποταμό


Σελίδες