Γράντος το χωριό με τους σκληρούς μουσουλμάνους κατοίκους-Γράντιζε όποιος χριστιανός περνούσε από κει

 

Το Γράντος ήταν ένας μικρός οικισμός νότια της Μεγάλης Βρύσης στο νομό Ηρακλείου.

Η ύπαρξη του συνδέεται με ένα σωρό ιστορίες για τους κατοίκους του που όχι μόνο αλλαξοπίστησαν κατά την Τουρκοκρατία αλλά έγιναν και οι πλέον αιμοβόροι και επικίνδυνοι στην περιοχή.

Η παρουσία του χωριού καταγράφεται από την Ενετοκρατία καθώς το 1583 μετρούσε 34 κατοίκους. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν ένας αμιγώς τουρκοχώρι με 35 μουσουλμάνους κατοίκους.

Αυτό το χωριό είχε αποκτήσει κακή φήμη λόγω των κατοίκων του που λέγεται πως ήταν τόσο σκληροί ώστε όποιος χριστιανός τύγχανε να περάσει από εκεί γράντιζε, όπως λέμε στην Κρήτη (γραντίζω σημαίνει βρίσκω στο μπελά μου, μπλέκομαι σε άσχημες καταστάσεις αλλά και αρρωσταίνω ή προσβάλλομαι από κακά πνεύματα).

Οι μουσουλμάνοι του χωριού υπέβαλαν τους χριστιανούς σε δοκιμασίες και τους έκαναν να μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή που βρέθηκαν στο δρόμο τους.Γι’ αυτό, εικάζεται, πως το χωριό ονομάστηκε Γράντος.

Οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί ωστόσο, είχαν ονομάσει αυτό τον τόπο "κουτσούκ μπαξέ",δηλαδή μικρό περβόλι, επειδή η γη του ήταν εύφορη και το νερό άφθονο, λόγω των πηγών του. Μάλιστα μια εξ αυτών συναντάμε λίγο πριν φθάσουμε στον οικισμό πάνω στον κεντρικό δρόμο.

Σήμερα από τον οικισμό Γράντος σώζεται μόνο ένα κτίσμα κι αυτό σε κακή κατάσταση ενώ το υπόλοιπο χωριό έχει μετατραπεί σε βοσκοτόπι κι έχουν διαλυθεί εντελώς τα σπίτια  του.

Στο ψηλότερο σημείο του οικισμού πάνω σε ένα διαμορφωμένο πλάτωμα, με υπέροχη θέα προς τον κάμπο της Μεσαράς, σώζεται και ο ναός του Αγίου Γεωργίου. Ως γνωστόν είναι ο Άγιος που φοβούνταν και σε αρκετές περιπτώσεις τιμούσαν και οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι της Κρήτης.

Είναι ένας μονόκλιτος και καμαροσκεπής ναός που η παράδοση θέλει να έχει καταστραφεί τουλάχιστον δυο φορές. Στο εσωτερικό του βλέπουμε ελάχιστα κομμάτια του αρχικού κτίσματος ενώ το υπόλοιπο αποτελεί μεταγενέστερες προσθήκες.

 Ο ναός έχει ανακαινισθεί και ο χώρος γύρω του έχει διαμορφωθεί για να φιλοξενεί κάθε χρόνο το πανηγύρι κατά την ημέρα που τιμάται ο Άι Γιώργης.

Το υπόλοιπο χωριό έγινε βοσκοτόπι

Διακρίνεται μικρό τμήμα του ναού από το αρχικό κτίσμα του