Δεν είναι ένα μεγάλο σπήλαιο όμως στις αίθουσες του
συναντάμε διάκοσμο κι αυτό το κάνει να παρουσιάζει ενδιαφέρον.
Το μήκος του είναι μικρότερο από 30 μέτρα και η είσοδος του όχι ιδαίτερα ευρύχωρη. Ωστόσο στο εσωτερικό του ανοίγονται αίθουσες όπου κάποιος μπορεί να κινηθεί και να σταθεί άνετα καθώς και στενά περάσματα, από τα οποία μόλις και μετά βίας
μπορεί να περάσει ένας άνθρωπος.
Το σπήλαιο της Μαριάς διαθέτει τουλάχιστον τέσσερις αίθουσες
διαφορετικών μεγεθών. Μετά τις δυο πρώτες οδηγούμαστε στην τρίτη μέσω στενού
διαδρόμου στο τέλος του οποίου υπάρχει ένα πολύ μικρό πέρασμα προς την
τελευταία αίθουσα. Εκεί βρίσκονται αρκετοί μικροί αλλά θεαματικοί σταλακτίτες
που μοιάζουν με βροχή.
Σταλακτίτες όμως και στήλες βλέπουμε επίσης στην δεύτερη και τρίτη αίθουσα του σπηλαίου. Ο πρώτος από τους χώρους του προφανώς είχε γίνει καταφύγιο ζώων γι' αυτό και τα οστά που βλέπουμε στο πάτωμα του.
(Τις φωτογραφίες μας διέθεσε ο Γιώργος Χαλκιαδάκης τον οποίο και ευχαριστούμε)
Η είσοδος του σπηλαίου |