Ένα σπάνιο εύρημα: Αντιασφυξιογόνες μάσκες για όλη την οικογένεια απομεινάρι του Β Παγκοσμίου Πολέμου

 

Απαραίτητο αξεσουάρ για να μπορέσουμε να κυκλοφορήσουμε ελεύθερα στις μέρες μας είναι οι μάσκες. Μάσκες χειρουργικές ή υφασμάτινες εισέβαλλαν στις ζωές μας με τον κορωνοϊό και έγιναν ένα με το πρόσωπο μας.

Κι αν η χρήση αυτών των μασκών ενοχλούν πολλούς από εμάς στην καθημερινότητα σκεφτείτε πως ένιωθαν οι πολίτες κατά τον Α και Β Παγκόσμιο Πόλεμο που έπρεπε να φορούν μάσκες πλαστικές με φιάλες οξυγόνου από φόβο χημικών αερίων.

Τρείς τέτοιες μάσκες εντοπίσαμε στο Παλαιοπωλείο του Βαγγέλη Κρασαγάκη στο Ηράκλειο και ομολογουμένως πολύ μας εντυπωσίασαν. Άφθαρτες μέσα στα κουτιά τους, μια ανδρική, μια γυναικεία και μια ολόσωμη παιδική, κατασκευασμένες στη Γερμανία για τις ανάγκες του Β Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά όχι για στρατιώτες στο μέτωπο αλλά για πολίτες. Μέσα στα κουτιά και οι οδηγίες χρήσης τους.

Τα χημικά όπλα στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στόχευαν κυρίως στην πτώση του ηθικού αλλά και στο θάνατο.Σε αυτό τον πόλεμο χρησιμοποιήθηκαν ευρέως χημικές ουσίες που έκαναν του στρατιώτες ανίκανους να πολεμήσουν, όπως δακρυγόνα, το καυστικό αέριο μουστάρδας, αέριο χλωρίνης και φωσγένιο.

Βέβαια αυτά τα χημικά δε σκότωναν πάντα αφού έχει υπολογιστεί πως προκαλούσαν θανάτους μόνο σε ποσοστό 4% σε κάθε μάχη που χρησιμοποιούνταν, κι αυτό γιατί είχαν ανακαλυφθεί οι μάσκες.

Στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο η χρήση των δηλητηριωδών αερίων λειτούργησε ως μέσο απειλής και από τις δυο πλευρές, χωρίς όμως να  γίνεται πράξη.

Σε αυτό τον πόλεμο παιδιά και ενήλικες συνήθιζαν να φορούν αντιασφυξιογόνες μάσκες από φόβο εισπνοής θανατηφόρων σωματιδίων.

Τα αέρια νεύρων, ιδίως το Σομάν, ήταν τόσο θανάσιμα που οι σπασμοί άρχιζαν μέσα σε δευτερόλεπτα και ο θάνατος ερχόταν μέσα σε λίγα λεπτά. Και οι δύο πλευρές είχαν τα αποθέματά τους σε δηλητηριώδη αέρια αν και ήταν απρόθυμες να τα χρησιμοποιήσουν από τον φόβο των αντιποίνων.