Κτισμένος σε υψόμετρο περίπου 700 μέτρων, στα ορεινά του
Καβουσίου, βρίσκεται ο οικισμός Τσαμάντη ή Τσαμάντης.
Σήμερα όσα σπίτια του στέκουν όρθια ή έχουν αναπαλαιωθεί
λειτουργούν ως μετόχια για τους κατοίκους του Καβουσίου για να διαμένουν σε
αυτά προκειμένου να κάνουν τις αγροτικές εργασίες τους και κυρίως για να
πηγαίνουν με τις παρέες τους και να περνούν όμορφα.
Σχεδόν όλοι οι μικροί οικισμοί στο Καβούσι, τα μετόχια όπως τα
λένε οι ντόπιοι, διαθέτουν "παρεόσπιτα" για να μαζεύονται φίλοι και συγγενείς να
πίνουν το κρασί ή την τσικουδιά τους.
Ως οικισμός το Τσαμάντη πάντως αναφέρεται επίσημα σε
απογραφή του 1961 με 3 μόνιμους κατοίκους και αργότερα σε αυτήν του 1971 με 5
κατοίκους. Έκτοτε χάνεται από το προσκήνιο.
Παλιότερα το μικρό χωριουδάκι είχε και καφενείο που σήμερα
βέβαια έχει κλείσει αφού μόνιμα δεν ζει κανείς εκεί, αν και ποτέ δεν μένει εντελώς
άδειο.
Μικρά μονοπάτια κι όχι δρόμοι συνδέουν μεταξύ τους τα σπίτια
στο Τσαμάντη έξω από τα οποία ορθώνονται, προσφέροντας τη σκιά και τους καρπούς
τους, μαυρομουριές, καρυδιές και συκιές.
Τα παλιότερα πετρόκτιστα σπίτια, στην μεγάλη τους πλειοψηφία
έχουν καταρρεύσει με όσους τοίχους στέκουν όρθιοι να μαρτυρούν την καλή
κατασκευή τους με ντόπιες πέτρες μεγάλου μεγέθους.
Σε κοντική απόσταση από το χωριό βρίσκεται το ξωκλήσι του Αγίου Νικήτα που γίνεται μέχρι και σήμερα επίκεντρο μεγάλου πανηγυριού, στις 15 Σεπτεμβρίου, καθώς δίνει την ευκαιρία να βρεθούν ξανά μαζί όσοι διαθέτουν περιουσία σε αυτά τα μέρη.