Κάθεται έξω από τη σκηνή της στον καταυλισμό που στήθηκε στο Εκθεσιακό Κέντρο Αρκαλοχωρίου, μετά το σεισμό των 5,8 Ρίχτερ, και πλέκει ατάραχη.
Η ηλικιωμένη γυναίκα της φωτογραφίας, που αποτυπώσαμε κατά τη χθεσινή μας επίσκεψη στο Αρκαλοχώρι, ανήκει στη γενιά των Κρητικών που έζησαν χρόνια δύσκολα. Πέρασαν πολλά, και κάτω από πιο αντίξοες συνθήκες από τις σημερινές, γι’ αυτό και οι καταστροφές του σεισμού, εφόσον παρέμειναν ζωντανοί, δεν τους πτοούν.
Με το πλεκτό στο χέρι και τη μάσκα της στο πρόσωπο η ηλικιωμένη ούτε καν σηκώνει το κεφάλι για να δει τι συμβαίνει γύρω της. Δεν μεμψιμοιρεί και δε μαρτυρά τα συναισθήματα της. Μας μίλησε ελάχιστα καθώς εκείνη την ώρα ήταν αφοσιωμένη στο πλέξιμο, απολαμβάνοντας τις τελευταίες ακτίνες του ήλιου που σε λίγο θα έδυε. Σε αντίθεση με τους ανθρώπους μικρότερων ηλικιών που συναντήσαμε στον καταυλισμό η συγκεκριμένη γυναίκα απέπεμπε μια γαλήνη.
Η απογοήτευση και η πίκρα ήταν ωστόσο ζωγραφισμένη στα
πρόσωπα ανθρώπων των παραγωγικών ηλικιών, που είτε περιφέρονταν στο χώρο είτε
παρέμεναν ξαπλωμένοι στα ράντζα που μόλις τους είχαν μοιράσει. Είδαν από τη μια
στιγμή στην άλλη τα σπίτια τους να καταστρέφονται και τη ζωή τους να επιστρέφει
στο μηδέν, κι αυτό δεν ξέρουν πώς να το διαχειστούν.
Από την άλλη οι πιτσιρικάδες, που δεν έχουν πολυκαταλάβει τι συμβαίνει και πόσο αυτή η τεράστια αλλαγή θα διαρκέσει, έπαιζαν αμέριμνοι γύρω από τις σκηνές, εξάλλου έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους για να δημιουργήσουν και να επουλώσουν τις πληγές που άνοιξε ο σεισμός.