Μια ωραία εικόνα αποτυπώσαμε κατά τη χθεσινή περιήγηση μας στον οικισμό του Αγίου Ιωάννη στο Μυλοπόταμο.
Ένας ντόπιος σκαρφαλωμένος στη μουργιά, που βρίσκεται μέσα σε ιδιοκτησία του, έκοβε τα φύλλα της για να ταΐσει 2-3
κατσίκια που περίμεναν ως μάνα εξ ουρανού μέσα στο ξερό ακίνητο την πρασινάδα.
Σταματήσαμε και ζητήσαμε από τον κάτοικο οδηγίες για την
περιοχή που θέλαμε να κινηθούμε κι εκείνος με περισσή άνεση, λες και βρισκόταν
στο έδαφος κι όχι πάνω στο ψηλό δέντρο, μας βοήθησε εξηγώντας μας αρκετή ώρα, αναλυτικά, όλη τη διαδρομή που έπρεπε να ακολουθήσουμε.
Έχοντας συνηθίσει στις πόλεις να βλέπουμε προσέγγιση δέντρων
μόνο με γερανοφόρα οχήματα σίγουρα αυτή η εικόνα δεν μας άφησε ασυγκίνητους
θυμίζοντας ίσως σε κάποιους από εμάς, που μεγαλώσαμε σε χωριά, πόσο εύκολο και ευχάριστο ήταν κάποτε το σκαρφάλωμα σε δέντρα για να παίξουμε ή να νιώσουμε σαν άλλοι ταρζάν, ήρωας που τότε μεσουρανούσε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες