Χωριό του μούσμουλου το αποκαλούσαν κάποτε κι όχι άδικα
καθώς οι μουσμουλιές ήταν το κυρίαρχο δέντρο στις αυλές των σπιτιών του και στα
κηποχώραφα.
Το Καβούσι της Ιεράπετρας, για το οποίο ο λόγος, σε προηγούμενες δεκαετίες υπήρξε
βασικός προμηθευτής της αγοράς σε μούσμουλα, τα οποία αποτελούσαν για πολλούς
εκ των κατοίκων του ένα καλό πρόσθετο εισόδημα.
Λαϊκές αγορές, ξενοδοχεία, η κεντρική αγορά του Ηρακλείου, της
Ιεράπετρας και του Αγίου Νικολάου γέμιζαν με τα μούσμουλα του Καβουσίου και της
Τουρλωτής, που επίσης είχε σημαντικό μερίδιο στην παραγωγή του συγκεκριμένου
προιόντος.
Όπως μας περιέγραψε ο Λεωνίδας Κουδουμογιαννάκης, τέλη
Απριλίου και το Μάιο το Καβούσι διέθετε μεγάλες ποσότητες μούσμουλου στο
εμπόριο. Ήταν κυρίως μονόκαρπα μούσμουλα, που τα δέντρα τους δεν απαιτούσαν
μεγάλη φροντίδα και έδιναν παραγωγή κάθε χρόνο.
Τη δεκαετία του 1980 καταγράφηκε η κορύφωση στην παραγωγή
και το εμπόριο μούσμουλων στο Καβούσι.
Μετά, δυστυχώς, άρχισαν οι εισαγωγές και σταδιακά η περιοχή βγήκε από το χάρτη του εμπορίου.
Ακόμα ωστόσο, όποιος επισκεφθεί το Καβούσι θα δει στις αυλές
των σπιτιών να δεσπόζουν μουσμουλιές για κατανάλωση των ντόπιων νοικοκυριών κι όχι
για εμπόριο.