Το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας δίπλα στη Ζώμινθο πάνω στο δρόμο προς το Ιδαίο Άντρο

 

Σε ένα υπέροχο σημείο, όλες τις εποχές του χρόνου, πάνω στο δρόμο που οδηγεί στο Ιδαίο Άντρο από τα Ανώγεια και δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο της Ζωμύνθου, είναι κτισμένος ο μικρός ναός της οσιομάρτυρος Μαρίνας.

Όπως μαρτυρά εντοιχισμένη πλάκα στην είσοδο, κτήτορας του ήταν ο Γεώργιος Ν. Φασουλάς το 1840.

Φτιαγμένος από τοπική πέτρα και σύμφωνα με την αρχιτεκτονική της ευρύτερης περιοχής ο ναός σου κεντρίζει αμέσως το ενδιαφέρον καθώς είναι κτισμένος σ ένα σημείο όπου το νερό είναι άφθονο και τα δέντρα του κράταιγου και των σφενταμιών ψηλά δημιουργώντας στο σημείο ένα μικρό αλσύλλιο.

Το εσωτερικό του ναού μικρό αλλά περιποιημένο στολίζεται από δυο μεγάλου μεγέθους εικόνες της Αγίας Μαρίνας, τοποθετημένες πάνω σε ξύλινες βάσεις και πλαισιωμένες από κρητικές πετσέτες με  δαντέλες και λουλούδια αμάραντου.

Τέμπλο δεν υπάρχει παρά μόνο χαμηλά θωράκια, όπως στους πρώτους χριστιανικούς ναούς.

Κάθε χρόνο στις 17 Ιουλίου, που πανηγυρίζει το εκκλησάκι, η μεγάλη οικογένεια των Φασουλάδων οργανώνει εκεί μεγάλη γιορτή με πλούσιο τραπέζι, παραδοσιακή μουσική και τραγούδι.

Εκεί σταματούν ωστόσο για να ξαποστάσουν και πολλοί από τους επισκέπτες που κατευθύνονται πως το Ιδαίο Άντρο, το οποίο συναντάμε λίγο πιο πάνω.

Και σίγουρα δεν είναι μόνο οι επισκέπτες του σήμερα που ξαποσταίνουν εκεί και χαίρονται την ομορφιά του τοπίου και την επιβλητικότητα των κορφών του Ψηλορείτη αφού το εκκλησάκι είναι κτισμένο πάνω σ' έναν από τους πανάρχαιους δρόμους που περπατούσαν οι Μινωίτες για να φθάσουν στο ιερό σπήλαιο όπου ανατράφηκε ο Δίας.