Κυριακή της Ορθοδοξίας-Τι γιορτάζουμε-η σημασία της γιορτής - Ιστορίες, Ρεπορτάζ, Σχολιασμός Κρήτης Blog | e-storieskritis.gr

Κυριακή 13 Μαρτίου 2022

Κυριακή της Ορθοδοξίας-Τι γιορτάζουμε-η σημασία της γιορτής

 




Η Εκκλησία μας γιορτάζει σήμερα την Κυριακή της Ορθοδοξίας με ιδιαίτερη λαμπρότητα.


Πρόκειται για την γιορτή  που τελείται στην Ορθόδοξη Εκκλησία την Α΄ Κυριακή των Νηστειών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, σε ανάμνηση της τελικής νίκης υπέρ των ιερών εικόνων, το έτος 843 μ.Χ., και κατ' επέκταση σε ανάμνηση της νίκης της Ορθόδοξης πίστης κατά των πολλών και ποικίλων θεολογικών αντιπάλων της ανά τους αιώνες.


Οι ιερές εικόνες πολεμήθηκαν για 120 περίπου χρόνια, σε όλο το διάστημα της λεγόμενης Εικονομαχίας (727-843), από τους βυζαντινούς, εικονομάχους αυτοκράτορες με την άσκηση πολλές φορές "ωμής τρομοκρατίας".


Στα τέλη του 7ου και τις αρχές του 8ου αι. μ.Χ. στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία εμφανίσθηκαν κάποιες θεωρίες μεταξύ πνευματικών ανθρώπων, σύμφωνα με τις οποίες, η προσκύνηση των εικόνων που υπήρχαν στα σπίτια και τους ναούς ήταν ειδωλολατρική πράξη. 


Με τη βοήθεια του αυτοκράτορα, ο οποίος συμφώνησε με τη θεωρία αυτή, εκδόθηκαν διαταγές που απαγόρευαν την ύπαρξη και την προσκύνηση των εικόνων. Αυτοί που συμφώνησαν μ΄ αυτήν την πράξη ήταν οι Εικονομάχοι.


Όμως, υπήρχαν και φωνές άλλων πνευματικών ανθρώπων που έλεγαν ότι η ύπαρξη των εικόνων ήταν απόλυτα φυσική μέσα στην Εκκλησία, επειδή αυτές είναι το βοηθητικό μέσο της λατρείας του Θεού και της τιμής των Αγίων. Αυτοί ονομάστηκαν Εικονόφιλοι.




Η περίοδος της Εικονομαχίας, χωρίζεται σε δύο στάδια. Το πρώτο ξεκινά με την έναρξη, από τον αυτοκράτορα Λέοντα Γ΄ του πολέμου κατά των εικόνων, ο οποίος έληξε το 780, όταν η αυτοκράτειρα Ειρήνη τερμάτισε τους διωγμούς, με τη Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος (787), που συνεκλήθη στη Νίκαια, να δικαιώνει τις θέσεις των εικονόφιλων. 


Το δεύτερο, ξεκινά με τον αυτοκράτορα Λέοντα Ε΄, και συνεχίστηκε μέχρι το 843 όταν οι εικόνες αποκαταστάθηκαν πάλι, μόνιμα αυτή τη φορά, από μια άλλη αυτοκράτειρα, τη Θεοδώρα.


Πρωταγωνιστές στην υπεράσπιση των Ιερών εικόνων, οι οποίες αποτελούν ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της Ορθοδοξίας, ήταν κατά την πρώτη περίοδο ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός και στη δεύτερη ο Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης.


Οι δογματικές αποφάσεις της Συνόδου του 843, που αναστήλωσε τις εικόνες, περιέχονται σ' ένα κείμενο με ιδιαίτερη σημασία για την ιστορία και θεολογία της Εκκλησίας, το λεγόμενο Συνοδικό της Ορθοδοξίας, το οποίο διαβάζεται στους Ναούς αποσπασματικά μέχρι και σήμερα κάθε Κυριακή της Ορθοδοξίας, και περιέχει καταδίκες διαφόρων θεολογικών διδασκαλιών και αιρέσεων οι οποίες δεν εκφράζουν την Ορθόδοξη Εκκλησία.


Όταν προσευχόμαστε μπροστά σε μία εικόνα, δεν προσευχόμαστε μπροστά σε ένα κομμάτι ζωγραφισμένο ξύλο. Η σκέψη μας  στρέφεται προς τον Χριστό, την Παναγία ή τους Αγίους που εικονίζονται. 


Η ίδια η εικόνα μας βοηθάει στην επικοινωνία μας αυτή κι όταν την ασπαζόμαστε δεν φιλάμε ένα κομμάτι ύλης αλλά προσφέρουμε την προσκύνησή μας στο πρόσωπο που εικονίζεται.


Συμβολικά την Κυριακή της Ορθοδοξίας στους ναούς γίνεται περιφορά των εικόνων


Σελίδες