Σπούδασε τεχνολόγος γεωπονίας αλλά ασχολείται με τις πωλήσεις
στον τουριστικό κλάδο.
Τις Κυριακές του τις αφιερώνει στις πεζοπορίες στην κρητική
φύση η οποία έχει αποδειχθεί για τον ίδιο, τα τελευταία χρόνια, αστείρευτη πηγή
έμπνευσης και δημιουργίας.
Ο Μανόλη Βολιτάκης, για τον οποίο ο λόγος, είναι
αυτοδίδακτος καλλιτέχνης. Συλλέγει από τις πεζοπορίες του σπασμένα ξύλα δέντρων
και ρίζες και με αυτές δημιουργεί είτε βάσεις για μικρά τραπέζια είτε
διακοσμητικά αντικείμενα.
Κάθε δημιουργία του είναι μοναδική, καθώς μοναδική είναι και
η πρώτη ύλη που χρησιμοποιεί και της οποίας η προέλευση εκπλήσσει. Ρίζες και
κομμάτια κλαδιών σεφλέρας, πλατάνου, κυπαρισσιού, κισσού, σκίνου, ασπαλάθου, φίκου
ακόμα και κουρμούλες και ρίζες από αμπέλια μετατρέπονται στα χέρια του σε μικρά
έργα τέχνης.
Το σχήμα τους, όπως μας είπε κατά την επίσκεψη μας στο σπίτι
του στις Δαφνές, όπου ζει τα τελευταία δέκα χρόνια, δεν το πειράζει, απλά
λειαίνει τις άκρες τους για να μπορούν να σταθούν πάνω στην ξύλινη βάση και να
δεχθούν στην επιφάνεια τους τζάμι.
Μάλιστα και τα τζάμια, που βλέπετε να συμπληρώνουν τα
διαφόρων μεγεθών τραπέζια, δεν αγοράζονται αλλά μαζεύονται από δω κι από κει
και απλά διαμορφώνονται τα σχήματα τους και γίνεται επεξεργασία στις άκρες τους
για να μην κόβουν.
«Τίποτα δεν πάει χαμένο», μας λέει ο 53χρονος και προσθέτει «από
το τίποτα μπορεί να γίνει κάτι όμορφο, κι αυτό είναι το ζητούμενο».
Με βερνίκια τονίζεται το φυσικό χρώμα των ξύλων και των
ριζών ενώ οι ξύλινες βάσεις, στην κάτω πλευρά, καλύπτονται με κόλλα και μετά βυθίζονται
σε ψηλό χαλίκι για να δώσουν μια διαφορετική υφή και εικόνα στο κάθε τραπεζάκι.
Όπως εξηγεί ο Μανόλης Βολιτάκης, τα τραπεζάκια μπήκαν στη ζωή του πριν από περίπου δύο χρόνια, όταν άρχισε να αξιοποιεί ξύλα
και ρίζες που έβρισκε στις πεζοπορίες και σε βόλτες του.
Τις καλλιτεχνικές τάσεις όμως τις είχε από μικρός και πριν τις
διοχετεύσει στις συγκεκριμένες δημιουργίες έφτιαχνε διάφορα άλλα διακοσμητικά, όπως
καράβια από θαλασσόξυλα κι άλλα διακοσμητικά από πέτρα. Μάλιστα κάποιες από τις
πέτρες, που συναντούσε σε πεζοπορίες, και το σχήμα τους παρέπεμπε σε μποτάκι, με λίγες παρεμβάσεις από την πλευρά του, γινόταν διακοσμητικά ορειβατικά
μποτάκια.
Το υπόγειο του σπιτιού του έχει μετατραπεί σε εργαστήριο,
όπου περνά αρκετό από τον ελεύθερο χρόνο του έχοντας δημιουργήσει ήδη πολυάριθμα
μικρά τραπέζια και διακοσμητικά αντικείμενα τα οποία ήδη γνωστοί και φίλοι, που
γνωρίζουν τη δουλειά του, ζητούν να αποκτήσουν για να στολίσουν τα σπίτια και τις
επιχειρήσεις τους, καθώς όπως βλέπετε και στο σχετικό φωτογραφικό υλικό δεν
είναι απλά χρηστικά αλλά παραπέμπουν περισσότερο σε έργα τέχνης.