Στην ανατολική πλευρά του οικισμού των Βοριζίων ανοίγεται ένα
εντυπωσιακό φαράγγι που απλώνεται στους πρόποδες του Ψηλορείτη και προσφέρει
εικόνες μοναδικές με τις εναλλαγές που το διακρίνουν.
Άγριο και αφιλόξενο και ταυτόχρονα από εκείνα τα μέρη που σε
προκαλούν να τα περπατήσεις είναι ένα από τα ωραιότερα φαράγγια αλλά με τις δυσκολίες
του. Σε καμιά περίπτωση δεν προτείνουμε να το διασχίσει κάποιος μόνος του και
σίγουρα όχι κάποιος που δε γνωρίζει την περιοχή καθώς οι σημάνσεις από ένα
σημείο και πέρα δεν διακρίνονται.
Ουσιαστικά η διαδρομή του ξεκινά από την άκρη του χωριού και
για ώρες είναι ανηφορική και απότομη, με κάθετους ψηλούς βράχους να σχηματίζουν
τοιχώματα, άλλοτε δασωμένα κι άλλοτε γυμνά.
Σε κάποια σημεία απαιτείται σκαρφάλωμα και μάλιστα με αρκετή προσοχή γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος πτώσης ενώ σε όλη αυτή την ανηφορική πορεία, επειδή επί της ουσίας μονοπάτι δεν υπάρχει, τα βήματα πρέπει να είναι κλειστά και πάνω σε σημεία του φαραγγιού που τα χαλίκια με το χώμα δεν θα υποχωρήσουν.Η κίνηση γίνεται στο πλάι του φαραγγιού κι όχι στην κοίτη του.
Μετά την ανηφορική πορεία το φαράγγι ανοίγει αρκετά και οι
πρίνοι του δημιουργούν εικόνες δάσους.
Σε αυτό το κομμάτι συναντάμε και δυο πηγές νερού καθώς και
σπηλαιώσεις.
Μεταξύ αυτών της Γριάς ο Σπήλιος και ο μικρός με το μεγάλο Kυνηγόσπηλιο που χρησιμοποιήθηκαν από τους αντάρτες του Πετρακογιώργη την περίοδο της Κατοχής. Όταν βρεθεί κανείς στο ψηλότερα σημείο του φαραγγιού καταλαβαίνει γιατί ήταν λημέρι ανταρτών. Προσφέρει ταυτόχρονα τέλειες, δυσπρόσιτες κρυψώνες και ανοικτό οπτικό πεδίο μέχρι τη θάλασσα.
Η κατάβαση μπορεί να γίνει περνώντας από το ύψωμα της Μαδαρής, το οποίο σημαδεύτηκε από μια σημαντική μάχη με τους Γερμανούς. Στο βάθος θα δείτε τα Βορίζια και την πεδιάδα της Μεσαράς, με τα χιλιάδες θερμοκήπια της, ενώ όταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν το μάτι φθάνει ως τη Γαύδο και φυσικά στο Ελεφαντάκι, δηλαδή τα νησάκια Παξιμάδια.
Δείτε επίσης:
Τση Γριάς ο Σπήλιος ψηλά στο φαράγγι των Βοριζίων