Ένα στενό δρομάκι στο Αλάγνι φωτογραφημένο πριν από πάνω από 35 χρόνια και όπως είναι σήμερα

 

Μια σειρά φωτογραφιών από περιοχές που είχε επισκεφθεί με την αείμνηστη συνάδελφο της Κατερίνα Μυλόπταμιτάκη, η οποία έφυγε από τη ζωή τέλη Ιουλίου του 2021, κοινοποίησε στις 29 Μαΐου η αρχαιολόγος Γιάννα Σταρίδα.

Όπως περιέγραφε η κ. Σταρίδα έκαναν τότε αυτοψίες στα χωριά του νομού: «Θυμάσαι Κατερίνα μου τις αυτοψίες με εκείνο το παμπάλαιο υπηρεσιακό land rover στα χωριά του νομού κάπου στα μέσα του '80; Θυμάσαι τα γέλια μας, τα νεύρα μας, τη χαρά για την ομορφιά που αντικρίζαμε και συνάμα τη θλίψη για την εγκατάλειψη; Θυμάσαι τις στάσεις μας στη μέση του πουθενά για να φάμε φρέσκο ψωμί, ελιές, ντομάτες και ρέγγα καπνιστή;

Απόψε σκάναρα μπόλικες και θα τις μοιραστώ εδώ και σε σκέφτομαι με αγάπη και σκέφτομαι πως ίσως να είσαι μια από τις νυχτοπεταλούδες που πετούν γύρω μου απόψε, Κυριακή βράδυ, που έχω την μπαλκονόπορτα ορθάνοιχτη και κοιτάζω περήφανα το γλυκό ματάκι και τα γεράνια και τον βασιλικό που νίκησαν τον εφιάλτη»

Το στενό του Αλαγνίου τη δεκαετία του 80

Ανάμεσα στις φωτογραφίες αναγνώρισα έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς δρόμους του χωριού μου.

Ένα στενό δρομάκι, ίσως το στενότερο που υπάρχει στο Αλάγνι, γεμάτο παλιά ακατοίκητα, τότε, κτίσματα.

Έχουν περάσει πάνω από 35 χρόνια από εκείνη τη φωτογραφία αλλά όπως βλέπετε και στη δική μας λήψη, που έγινε, Ιούνιο του 2022, δεν έχουν αλλάξει πολλά.

Τα περισσότερα σπίτια παραμένουν ακατοίκητα, τουλάχιστον από τη μια πλευρά του δρόμου γιατί από την άλλη έχουν γίνει κάποιες ανακαινίσεις κτισμάτων.

Δεν ξέρω πως (φαντάζομαι βέβαια πως είχαν επισκεφθεί λίγο πιο πάνω τη βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας)  αλλά σίγουρα είχαν εντοπίσει τότε ένα δρομάκι που περνώντας το δεν το ξεχνάς, ίσως γιατί όλα τα σπίτια του όρθωναν τοίχους και δεν παρουσιάζουν τη χαρακτηριστική εικόνα των σπιτιών ενός χωριού, με τις μικρές και μεγάλες αυλές που είναι γεμάτες λουλούδια.

 Ίσως φταίει και η καμάρα της πόρτας στο μέσο περίπου του δρόμου. Ίσως φταίει και το ότι στο Αλάγνι αποτύπωνε τότε αυτό το στενό, πιο χαρακτηριστικά, σε σχέση με άλλα δρομάκια, την εικόνα εγκατάλειψης και ερείπωσης των παλιών σπιτιών του, εικόνα που σήμερα βέβαια έχει αλλάξει κάπως, ή τουλάχιστον είχε αλλάξει μέχρι το σεισμό που το χτύπησε κι αυτό, προκαλώντας σημαντικές ζημιές σε πολλά κτίσματα του.