Ο γενναίος ιερέας Γιάννης Αλεβυζάκης από τις Αλώνες

 

Στις  Αλώνες  Ρεθύμνου, στους πρόποδες του Κρυονερίτη, στην αυλή του ιερού ναού του Αγίου Ιωάννη, στέκει η προτομή της ηρωικής μορφής του παπά Γιάννη Αλεβυζάκη, ενός ρασοφόρου επαναστάτη που δήλωσε παρών σε κάθε κάλεσμα της πατρίδας.

Και μπορεί η ίδια η πατρίδα να μην τον τίμησε όπως του άξιζε αλλά τα παιδιά του φρόντισαν οι επόμενες γενιές να τον θυμούνται κι έτσι,με δική τους δαπάνη, έγινε η προτομή, έργο του γλύπτη Στέλιου Σάρρου.

 Ο παπά Γιάννης Αλεβιζάκης έζησε σε μια δύσκολη εποχή με δυο πολέμους, εμφύλιο, δικτατορία.

Όπως είχε πει ο γιός του, Γιώργος Αλεβυζάκης, κατά τα αποκαλυπτήρια της προτομής, ο  πατέρας του γεννήθηκε στις Αλώνες τo 1882 και ήταν πιστός και υπερήφανος για την καταγωγή του.

Μετά από την αποφοίτηση του από το  δημοτικό σχολείο πήγε στην Αίγυπτο όπου ολοκλήρωσε το γυμνάσιο.Αργότερα, με την βοήθεια του θειου του, αρχιμανδρίτη  Ελευθερίου Νουφράκη, μετέβη στην Κων/πολη όπου  σπούδασε στην Σχολή της Χάλκης.

Γυρίζοντας πίσω στις Αλώνες, έγινε ιερέας και διακόνησε τις Αλώνες, το Ρουμπάδο, το Αρολίθι, το Μούντρο, τα Μυριοκέφαλα και την Αργυρουπολη. Επίσης, για ένα διάστημα, είχε και το ρόλο του δασκάλου.

Ο παπά-Γιάννης  είχε μια ιδιάζουσα προσωπικότητα, που αντανακλούσε αγάπη, φιλευσπλαχνία, γενναιοδωρία και αυτοπεποίθηση. Αυτές του οι αρετές τον οδηγούσαν να παίρνει  τολμηρές αποφάσεις. Ενέπνεε σεβασμό και ο κόσμος τον εμπιστεύονταν γιατί οι αποφάσεις του ήταν σωστές, βασιζόμενες σε μελέτη και λογική.

Ο αοίδιμος ιερέας ήταν αγγλόφιλος και πίστευε ότι με τους συμμάχους θα κερδίσουμε τον πόλεμο κατά των κατακτητών στη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου.

Έτσι τον Σεπτέμβρη του 1941 η επιτροπή αντιστάσεως, του Συντ/χη Ανδρέα Παπαδάκη και του Xan Fielding, όρισε τον παπά -Γιάννη κρίκο στην περιοχή του, για τη συλλογή πληροφοριών του κατασκοπευτικού δικτύου.

Σύντομα κατόρθωσε να πείσει τους Αλωνιώτες, ότι πρέπει να συνεργαστούν και να προσφέρουν ότι μπορούσαν στην Αντίσταση, για την απελευθέρωση της Πατρίδας.

Σε αυτό το πλαίσιο στις 5 Μάιου 1942, η βάση του ασυρμάτου μετακινήθηκε από την αρχική της θέση, το Βουρβουρέ, στις Αλώνες, για μεγαλύτερη ασφάλεια.

Οι Γερμανοί είχαν υποψιαστεί ότι κάτι ύποπτο συνέβαινε στον Βουρβουρέ και έκαναν επιδρομές, καθιστώντας τη λειτουργιά του ασυρμάτου πολύ δύσκολη και τη ζωή των κατοίκων της περιοχής πολύ επικίνδυνη. 

Ο παπά Γιάννης ήταν εκείνος που έπεισε ότι η μετακίνηση του ασυρμάτου στις Αλώνες επιβάλετε και βρήκε υποστήριξη στην προσπάθεια του αυτή από τους συγχωριανούς του.

Σύντομα οι Αλώνες έγιναν σημαντικό κέντρο της περιοχής και πολυάριθμοι πράκτορες και σύνδεσμοι έφερναν ή έπαιρναν πληροφορίες, οδηγίες η διαταγές.

Οι κάτοικοι στις Αλώνες προσέφεραν ακόμα και τροφή σε όλους αυτούς τους ανθρώπους πολλές φορές στερώντας την από τους εαυτούς τους.

Οι Γερμανοί, μέσω πρακτόρων, δεν άργησαν να παρατηρήσουν την αυξημένη κίνηση στο χωριό και στις 3 Ιανουαρίου του 1943, πριν ξημερώσει, το περικύκλωσαν και εξέτασαν τον κάθε κάτοικο χωριστά απειλώντας τον με θάνατο για να αποκαλύψει ποιοι είναι οι συνεργάτες και αρχηγοί της Αντίστασης.

Κανείς δεν μαρτυρούσε όμως στο κήπο του παπά -Γιάννη, βρήκαν μια μπαταρία ασυρμάτου, κρυμμένη. Επίσης στην τσέπη του γιού του Σήφη, βρήκαν ένα σημείωμα, στα ελληνικά, απευθυνόμενο  στον πατέρα του με ύποπτο περιεχόμενο υπογεγραμμένο από τον Μιχάλη (Πατρικ Λη Φερμορ).

Ο παπά Γιάννης προσπάθησε, κερνώντας τους Γερμανούς, και μιλώντας τους στα γαλλικά να τους πείσει για τα κακά του πολέμου.Δυστυχώς εκείνοι φεύγοντας πήραν 12 άνδρες αιχμαλώτους για περαιτέρω ανάκριση, μεταξύ των οποίων και τον γιό του ιερέα, το Σήφη, τον οποίον κράτησαν στις φυλακές της Αγιάς.

Μάλιστα γύρισαν την επόμενη μέρα για να συλλάβουν και τον παπά Γιάννη όμως εκείνος κατάλαβε τις προθέσεις τους και το έσκασε.

Το γιό του το Σήφη τον βασάνισαν οι Γερμανοί για να μαρτυρήσει ποιοι είναι και που είναι, οι Άγγλοι αξιωματικοί και οι αρχηγοί της Αντίστασης. Όταν κατάλαβαν πως δεν μπορούσαν να του πάρουν κουβέντα τον εκτέλεσαν. Ήταν 5 Ιουνίου 1943.

Τους άλλους άνδρες που είχαν πάρει από τις Αλώνες τους άφησαν αργότερα ελεύθερους ,εκτός από τον Ευθύμιο Νουφράκη ,που φαίνεται ότι τον έστειλαν στην Γερμανία για καταναγκαστικά έργα, όπου και χάθηκε.

Ο παπά-Γιάννης κρυβόταν από περιοχή σε περιοχή μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου 1943 οπότε οι Άγγλοι τον έστειλαν στη Μέση Ανατολή με ταχύπλοο.Εκεί υπηρέτησε στον ελληνικό στρατό ως κληρικός, με το βαθμό του λοχαγού.

Το Δεκέμβρη του 1944 γύρισε στην απελευθερωμένη Ελλάδα και υπηρέτησε στην στρατιωτική φρουρά Ρεθύμνου.

O ιερέας Γιάννης  Αλεβυζάκης ήταν ολοκληρωτικά αφοσιωμένος στην πίστη του και στην πατρίδα του. Απόδειξη της αφοσίωσης του ήταν το ότι είπε στον Xan Fielding: «Έχω τρεις γιους, καταλλήλου ηλικίας, και τους προσφέρω στον αγώνα, εν ονόματι Κυρίου, για την απελευθέρωση της Πατρίδος μας».

Τον Νοέμβριο  του 1946 ο παπά Γιάννης προσκλήθηκε στη  Βρετανική  Πρεσβεία στην Αθήνα όπου του απονεμήθηκε το Medal of the Most Excellent Order of the Britιsh Empire.Πέθανε στο σπίτι του στις Αλώνες τον Απρίλιο του 1971. Να σημειώσουμε πως η δράση και η ηρωική μορφή του παπά Γιάννη ήταν ένας από τους λόγους που οδήγησαν τον αντιπρόσωπο του ΟΗΕ στην Αθήνα Γκουστάβο Ντουράν να επισκεφθεί το χωριό και να δεθεί μαζί του και με τους ανθρώπους του.

Δείτε επίσης:

Γκουστάβος Ντουράν: Ο σπουδαίος Ισπανός συνθέτης και διπλωμάτης και η σχέση του με τις Αλώνες Ρεθύμνου

Η τελευταία λειτουργία στην Αγία Σοφία από το ήρωα ιερέα π. Λευτέρη Νουφράκη από τις Αλώνες