Σε ύψωμα, πάνω από το Μαρουλά Ρεθύμνου, είναι κτισμένο το
ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία. Είναι το σημείο απ’ όπου μπορεί κανείς να έχει την
ομορφότερη και την πλέον πανοραμική θέα προς τον όμορφο οικισμό αλλά και το Ρέθυμνο
με την παράκτια ζώνη του, τα Λευκά Όρη, στα δυτικά, και τον Ψηλορείτη, στα
ανατολικά.
Το ξωκλήσι αυτό, παρότι ανακαινισμένο σήμερα, είναι πολύ παλιό
και θεωρείται προστάτης όλου του Μαρουλά, αν και δεν είναι ο ενοριακός ναός του.
Όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Ηλίας Κοπανάκης, υπάρχει ένας
μύθος, που διηγούνται οι κάτοικοι του Μαρουλά, σύμφωνα με τον οποίο οι Τούρκοι
κατακτητές πολλές φορές προσπάθησαν να γκρεμίσουν την εκκλησία αυτή αλλά κάθε
φορά που το επιχειρούσαν αποτύγχαναν.
Όταν πλησίαζαν στο ναό, λέγεται πως, άσπρα σύννεφα τον κάλυπταν και ήταν
αδύνατο να δουν που βρίσκεται για να τον καταστρέψουν.
Κάποιοι μάλιστα συνέχιζαν την ιστορία αυτή προσθέτοντας πως
όταν οι αλλόθρησκοι κατακτητές προσέγγιζαν πολύ το εκκλησάκι τα άσπρα σύννεφα μετατρέπονταν σε
άσπρο περιστέρι το οποίο σταδιακά άλλαζε θέση και οδηγούσε τους Τούρκους στη
θάλασσα του Πλατανέ όπου και πνίγονταν.
Δεν ξέρουμε αν ο μύθος έχει κάποια δόση αλήθειας όμως στην
Τουρκοκρατία ο Προφήτης Ηλίας δεν γκρεμίστηκε, όπως άλλοι ναοί, και αποτελούσε παρηγοριά για τους
κατακτημένους Χριστιανούς του Μαρουλά.
Εντός της περίφραξης του Προφήτη Ηλία, φιλοξενούνταν το
νεκροταφείο του χωριού, πιθανόν κατά την ύστερη εποχή της τουρκοκρατίας.
Επίσης, στον περιβάλλοντα χώρο, ήδη απ’ τα μέσα της δεκαετίας του 1980, και με ευθύνη του Πολιτιστικού Συλλόγου Μαρουλά, πραγματοποιήθηκε δενδροφύτευση που σήμερα δημιουργεί μια πολύ όμορφη εικόνα. Ο καταγώμενος από το χωριό Θανάσης Γ. Κοπανάκης αφιέρωνε ώρες πολλές να περιποιείται αυτά τα δεντράκια για να φθάσουν σήμερα να προσφέρουν τη σκιά και το οξυγόνο τους.
Το εκκλησάκι είναι
μονόχωρο και λιτό στο εσωτερικό του.Το κοσμεί μόνο ένα απλό ξύλινο τέμπλο με
δυο εικόνες, του τιμώμενου Προφήτη Ηλία και της Βρεφοκρατούσας Παναγίας.
Αρχές του 2000, στο κτίριο του, εσωτερικά αλλά και στο εξωτερικό κέλυφος, έγιναν εργασίες αποκατάστασης και συντήρησης ενώ έχει προστεθεί καμπαναριό, που δεν υπήρχε, και έχει κτιστεί καλαίσθητος πέτρινος τοίχος περιμετρικά του μικρού δάσους, που περιβάλλει την εκκλησία, οριοθετώντας με τον τρόπο αυτόν τον χώρο του.
Μια βόλτα ως εκεί δεν θα πάρει πάνω από πέντε, δέκα λεπτά περπάτημα και αξίζει πραγματικά, όχι μόνο για τη γαλήνη που προσφέρει η παρουσία του ναού αλλά και για την μοναδική θέα και τη δροσιά που μπορεί κανείς να απολαύσει σε αυτό το σημείο.
(Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο "Μαρουλάς Ρεθύμνου-Αναψηλάφηση μιας μακραίωνης πορείας στον χρόνο", του Ηλία Ν. Κοπανάκη, Ρέθυμνο 2011).