Αν ξέραμε πόσο ωφέλιμα είναι για τον οργανισμό μας τα
τζίτζιφα θα είχαμε γεμίσει την Κρήτη τζιτιζφιές αντί να τις μετράμε με το
σταγονόμετρο και να μας εκπλήσσει κάθε φορά που βλέπουμε τον καρπό τους.
Εδώ και χιλιάδες χρόνια, στην Κίνα και στη Βόρεια Κορέα, οι Ασιάτες καλλιεργούν και χρησιμοποιούν τους καρπούς του Ziziphus jujuba για να καταπραΰνουν προβλήματα σπλήνας και στομάχου, κι όχι μόνο αυτά μια και το θεωρούν super food.
Δεν ξέρουμε πως το πολύτιμο αυτό δέντρο ήλθε στις χώρες της Μεσογείου
ωστόσο είναι σίγουρο πως ευδοκιμεί εδώ και εκτός από τα ευωδιαστά άνθη του μας προσφέρει τους
βαθυκόκκινους καρπούς του, σε αφθονία.
Η γεύση τους παραπέμπει σε κάτι μεταξύ πολύ ώριμου μύλου και χουρμά.Τα τζίτζιφα είναι γλυκά, όχι ιδιαίτερα ζουμερά, και με πολλές χρήσεις. Τρώγονται σαν σνακ, κυρίως αποξηραμένα, αλλά και ως μαρμελάδες, γλυκά και βεβαίως φρέσκα ως φρούτο ενώ στην Κίνα φτιάχνουν με αυτά και τουρσί.
Βασικό χαρακτηριστικό στα τζίτζιφα είναι η υψηλή
περιεκτικότητα τους σε βιταμίνη C. Επιπλέον, περιέχουν ασβέστιο, φλαβονοειδή,
σίδηρο, σαπωνίνες, βιταμίνες Α και Β2 καθώς και 18 από τα 24 αμινοξέα που
χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός.
Ωστόσο, να σημειώσουμε, πως δεν πρέπει να καταναλώνονται από
άτομα που πάσχουν από διαβήτη καθώς οι σύνθετοι υδατάνθρακες που περιέχει
επηρεάζουν αρνητικά τα σάκχαρα του αίματος.
Εκτός από τους καρπούς του συγκεκριμένου δέντρου χρησιμοποιούνται και τα φύλλα του για μια σειρά από μολυσματικές ασθένειες, όπως στη θεραπεία των παιδιών που πάσχουν από τυφοειδή πυρετό, ευλογιά, ιλαρά, ανεμοβλογιά,κ.ά, γιατί προκαλούν εφίδρωση και ρίχνουν τον πυρετό.
Το αφέψημα των φύλλων σκοτώνει επίσης τα παράσιτα και τα
σκουλήκια που προκαλούν διάρροια.
Ο καρπός του τζίτζιφου προστατεύει από τις αλλεργίες, είναι
μαλακτικός, αναζωογονεί το συκώτι, είναι ήπια καθαρτικός, και καταπραϋντικός.
Οι άνθρωποι που υποφέρουν από αϋπνία, ή στρες, όταν
χρησιμοποιούν εκχύλισμα σπόρων της τζιτζιφιάς, σταματούν να μετρούν προβατάκια.
Τα αποξηραμένα τζίτζιφα εξάλλου, χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της
υπερκόπωσης, την απώλεια της όρεξης, στον πονόλαιμο, τη βρογχίτιδα, την
αναιμία, και τη διάρροια.
Ακόμα και ο φλοιός του δέντρου της τζιτζιφιάς, μετά από
επεξεργασία, είναι τονωτικός και βοηθά στη θεραπεία των εγκαυμάτων, στην
αναιμία, τη νεφρίτιδα, τις νευρικές διαταραχές, την αϋπνία και την αποτοξίνωση.
Στην κινέζικη ιατρική παράδοση θεωρούν πως τα τζίτζιφα
τονώνουν το Τσι (την ενέργεια), δυναμώνουν το σώμα, βελτιώνουν την αντοχή και
τη φυσική κατάσταση του ατόμου.
Στη Δύση η πρώτη γραπτή επιστημονική αναφορά στα Τζίτζιφα
γίνεται το 1753 αλλά οι θεραπευτικές ιδιότητες των καρπών του ήταν γνωστές πολύ
νωρίτερα.
(Για χρήση σε ασθένειες καλό θα ήταν να υπάρχει πάντως συμβουλή γιατρού)