Μοιάζει παράταιρο εκεί στη μέση της πλατείας του Μαρουλά στο
Ρέθυμνο το μικρό πλην όμως καλαίσθητο, πετρόκτιστο, εκκλησάκι του Γενεσίου της Θεοτόκου
που μόλις και μετά βίας χωρά 1-2 άτομα.
Ωστόσο η ύπαρξη του στο συγκεκριμένο σημείο δεν είναι
τυχαία.
Εκεί ακριβώς βρισκόταν τον 19ο αιώνα ο ναός της Υπεραγίας
Θεοτόκου τον οποίο γκρέμισαν συθέμελα Οθωμανοί κατά τα ταραγμένα χρόνια 1866-69, όταν η Κρήτη βίωσε μια από τις πιο σημαντικές επαναστατικές κινήσεις στην
προσπάθεια της να αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό.
Από την παλιά εκκλησία, όπως αναφέρει η παράδοση, δεν σώθηκε
τίποτα παρά μόνο η πλάκα της Αγίας Τράπεζας όπου οι γυναίκες του Μαρουλά άναβαν
καθημερινά το καντήλι.
Κατά τη δεκαετία του 1970 τα ερείπια του ναού δόθηκαν με
απόφαση του εκκλησιαστικού συμβουλίου Μαρουλά στην τότε κοινότητα για να
διανοιχθεί δρόμος και να διαμορφωθεί πλατεία.
Εκεί όπου κάποτε
έστεκε ο ναός μπήκε ένα μικρό σιδερένιο εικονοστάσι και οι πιστοί συνέχισαν να
ανάβουν το καντήλι της Παναγίας.
Όταν κι αυτό πάλιωσε και από λάθος κίνηση οδηγού γκρεμίστηκε
ο ιερέας του χωριού, π. Νικόλαος Κοπανάκης, σκέφτηκε πως έπρεπε να κτίσει έστω
ένα μικρό εκκλησάκι, εκεί όπου άλλοτε υπήρχε το Ιερό του ναού της Παναγίας, για να θυμούνται όλοι πως κάποτε εκεί υπήρχε μεγάλη εκκλησία.
Μικροαντιδράσεις υπήρξαν όμως με τη συνδρομή του τότε Μητροπολίτη, του μακαριστού Άνθιμου και του εργολάβου Δημήτρη Συριανόγλου το νέο εκκλησάκι ολοκληρώθηκε το
1999.
Βέβαια παρότι στον παλιό ναό που γκρεμίστηκε από τους Οθωμανούς
υπήρχε η μνήμη πως τιμούσε την Παναγία δεν διατηρήθηκε η πληροφορία πότε
γιόρταζε και ποιο ακριβώς γεγονός σχετιζόμενο με την Παρθένο τιμούσε. Έτσι
επειδή υπήρχε ήδη στο Μαρουλά εκκλησία αφιερωμένη στην Κοίμηση αποφασίστηκε το
μικρό εκκλησάκι να τιμά το Γενέσιο της Θεοτόκου και να γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου.
Να σημειώσουμε πως κάτω από το εκκλησάκι κατασκευάστηκε
τάφος ενδεχομένως για να φιλοξενήσει μετά θάνατον τον κτήτορα του. Παλιοί τάφοι
υπήρχαν και στο παρακείμενο σόχωρο που σήμερα έχει διαμορφωθεί σε πλατεία,
γεγονός που ίσως μαρτυρά ότι ο πρώτος ναός που καταστράφηκε ήταν
νεκροταφειακός.
(Πληροφορίες αντλήθηκαν από από το βιβλίο του Ηλία Ν. Κοπανάκη "Μαρουλάς Ρεθύμνου-Αναψηλάφηση μιας μακραίωνης πορείας στο χρόνο", Ρέθυμνο 2011)