Εμμανουήλ Μπαλαντίνος: Ο ήρωας από τα Δελιανά Κισάμου και εκ των ελευθερωτών του Μετσόβου

Μπορεί η Ανατολική Κρήτη να μην γνωρίζει πολλά γι' αυτόν αλλά στα Χανιά και στο Μέτσοβο τον τιμούν ως ήρωα γιατί τέτοιος ήταν ο Εμμανουήλ Μπαλαντίνος.

Γεννημένος στα Δελιανά Κισάμου το 1876, γιός οικογένειας με δέκα παιδιά, κατάφερε όχι μόνο να διακριθεί στις μάχες αλλά και να εκλεγεί βουλευτής τρείς φορές καθώς επίσης και δημοτικός σύμβουλος Χανίων, επί 18 συναπτά έτη.

Το 1913 εστάλη ως πληρεξούσιος από την Ελληνική Βουλή για να υπογράψει μαζί με άλλους βουλευτές την ένωση της Κρήτης με τη Μητέρα Ελλάδα.Ο πατέρας του, Στυλιανός, φαίνεται να ήταν εκείνος που του κληροδότησε το αγωνιστικό φρόνημα καθώς υπήρξε κι εκείνος επαναστάτης-οπλαρχηγός με περγαμηνές και πολλές συμμετοχές σε μάχες.

Ο Εμμανουήλ Μπαλαντίνος ήταν για χρόνια στενός φίλος του Ελευθερίου Βενιζέλου αν και κάποια στιγμή υπήρξε μια παρεξήγηση μεταξύ τους και ο Κισαμίτης ήρωας στράφηκε προς το Βασιλιά.

Με το ξέσπασμα του Α Βαλκανικού Πολέμου ο Εμμανουήλ Μπαλαντίνος, μαζί με τον Νικόλαο Μαλανδράκη, συγκρότησαν εθελοντικό σώμα, τη «Φάλαγγα Κισάμου», την οποία και έθεσαν στη διάθεση της ελληνικής κυβέρνησης.

Στις 18 Οκτωβρίου του 1912 επικεφαλής 107 ανδρών μετέβησαν στην περιοχή του Μετσόβου. Εκεί κατέφθασε και το σώμα του Κρητικού Καπετάν Στυλιανού Κλειδή, με καταγωγή από τα Αγκουσελιανά Ρεθύμνου.

Στις 31 Οκτωβρίου του 1912 τα ελληνικά σώματα, συνεπικουρούμενα από ανταρτικές ομάδες της Ηπείρου και Μετσοβίτες εθελοντές, επιτέθηκαν κατά των πολυπληθέστερων τουρκικών φρουρών, οι οποίες διέθεταν και δύο κανόνια.Η μάχη κράτησε ώρες μέχρι που οι Τούρκοι ύψωσαν λευκή σημαία στο φρούριο του Μετσόβου και παραδόθηκαν.

O Εμμανουήλ Μπαλαντίνος ήταν από τους πρώτους ελευθερωτές που μπήκαν στο Μέτσοβο και ύψωσαν την Ελληνική Σημαία στο Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής.

Η είδηση της απελευθέρωσης της πατρίδας των μεγάλων ευεργετών του Έθνους, προκάλεσε ενθουσιασμό στο πανελλήνιο καθώς υπήρξε γεγονός καθοριστικής σημασίας για τον στρατιωτικό σχεδιασμό των ελληνικών δυνάμεων που προσέβλεπαν στην απελευθέρωση και των Ιωαννίνων, η οποία πράγματι συνέβη μετά από τέσσερις μήνες.

Τα Μπαλαντίνεια

Όπως είπε στο e-storieskritis ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Δελιανών Λευτέρης Κατσουλάκης, τιμώντας τη μνήμη του Εμμανουήλ Μπαλαντίνου κάθε χρόνο, τον Αύγουστο, οργανώνουν γιορτή που έχουν ονομάσει «Μπαλαντίνεια».

Στα Δελιανά έχει στηθεί και προτομή του γενναίου τέκνου του χωριού, μπροστά από το κλειστό εδώ και χρόνια δημοτικό σχολείο, ενώ μια δεύτερη υπάρχει στην πόλη των Χανίων, κοντά στο σημείο όπου ο Εμμανουήλ Μπαλαντίνος διατηρούσε ραφείο κρητικών ενδυμάτων. Πέρα από γενναίος πολεμιστής ήταν και ικανότατος ράφτης και λέγεται μάλιστα που του είχε αναθέσει ο Ελευθέριος Βενιζέλος να ράψει τις πρώτες 50 στολές που φόρεσε η Ανακτορική Φρουρά.

Με τους Μετσοβίτες τα Δελιανά διατηρούν άριστες σχέσεις και ανταλλάσσουν επισκέψεις θεωρώντας οι μεν τους δε αδέλφια που τους ένωσαν οι αγώνες και η μορφή του Εμμανουήλ Μπαλαντίνου.

Μάλιστα ο τελευταίος δώρισε τα όπλα και φορεσιές του στην κοινότητα Μετσόβου, αντικείμενα τα οποία και παρουσιάζονταν ως εκθέματα μέχρι το 2012. Δυστυχώς τότε σημειώθηκε μια διάρρηξη στο χώρο του δημαρχείου και μαζί με άλλα που εκλάπησαν ήταν και τα όπλα της δωρεάς του κρητικού αγωνιστή.

Σήμερα τα αντικείμενα αυτά τα βλέπουμε μόνο σε φωτογραφίες τις οποίες είχε προλάβει να τραβήξει ο εγγονός του, Αντώνης Μπαλαντίνος, και αντλήσαμε από τη σελίδα του Ευτύχη Τζιρτζιλάκη.

Μια λεπτομέρεια με σημασία

Και μια λεπτομέρεια που έχει τη σημασία της, ο Εμμανουήλ Μπαλαντίνος δεν παντρεύτηκε ποτέ ακολουθώντας τον άγραφο νόμο της Κρήτης του παρελθόντος που ήθελε τα αρσενικά παιδιά της οικογένειας να μην κάνουν γάμο αν πριν δεν είχαν παντρέψει όλες τις αδελφές τους.

Τα κορίτσια της οικογένειας Μπαλαντίνου δεν ευτύχησαν να παντρευτούν κι έτσι τα αγόρια υποχρεώθηκαν να μείνουν ανύπαντρα. Μόνο ένας έκανε οικογένεια αφού έριξαν μεταξύ τους κλήρο τα αγόρια καθώς έπρεπε να διατηρηθεί το όνομα τους.

Ο γιός που παντρεύτηκε ανέλαβε μάλιστα τη δέσμευση να κάνει πολλά παιδιά (έκανε τελικά 8) για να μπορέσουν και οι ανύπαντροι γιοί της οικογένειας να αναλάβουν από ένα να τους κληρονομήσει και να το έχουν σαν παιδί τους.