Το φαράγγι της Σκοτεινής και η παραλία της Δατσερολενιάς στο Μεραμπέλο

Εντυπωσιακό φαράγγι με πολλές εναλλαγές στο τοπίο του είναι αυτό της Σκοτεινής στην περιοχή του Επάνω Μεραμπέλου στο Λασίθι.

Αφετηρία και κατάληξη του ο μικρός, πετρόκτιστος και σχεδόν ακατοίκητος σήμερα οικισμός του Φινοκαλιά.

Από εκεί για ξεκίνημα μπορείτε είτε να πάρετε το μονοπάτι που οδηγεί κατευθείαν στο φαράγγι, με το πρώτο κομμάτι του να είναι όμως δύσκολα προσβάσιμο λόγω πυκνής βλάστησης είτε να κινηθείτε δυτικά στο τέρμα του χωριού, να ακολουθήσετε παλιό πετρόκτιστο μονοπάτι, να βγείτε στο δρόμο, κοντά στο Μετόχι του Αγίου Νικολάου, κι από εκεί να περπατήσετε ως το παλιό μοναστήρι του Αγίου Ανδρέα.

Στη συνέχεια πάνω ακριβώς από την πετρόκτιστη κρήνη, που βρίσκετε στο τέρμα του χωματόδρομου, θα βρείτε πρόσβαση προς τις ακτές.

Χρειάζεται προσοχή από δω και κάτω καθώς δεν μπορείτε να κινηθείτε λόγω βράχων και γκρεμών πολύ κοντά στη θάλασσα αλλά θα πρέπει ανάλογα με τη διαμόρφωση του εδάφους άλλοτε να κατεβαίνετε κι άλλοτε να ανεβαίνετε, περνώντας από ξερά και άγονα τοπία αλλά και από σημεία με ενδείξεις παλιών καλλιεργειών, μέχρι να φθάσετε στην απόληξη του φαραγγιού.

Το φαράγγι της Σκοτεινής καταλήγει στην παραλία της Σκοτεινής ή της Δατσερολενιάς που πήρε την ονομασία της από μια γυναίκα, την Ελένη Δατσέρη, η οποία φέρεται να διέθετε ιδιοκτησία σε αυτή την απόμερη γωνιά της Κρήτης.

Η παραλία, παρότι στην είσοδο της έχει βράχια, προσφέρει απολαυστικό μπάνιο αφού είναι πεντακάθαρη και εντελώς μοναχική.

Μετά την παραλία θα ανηφορήσετε, διασχίζοντας το φαράγγι, προς το Φοινοκαλιά.

Η διαδρομή προσφέρει αρκετές συγκινήσεις αφού οι εικόνες που θα δείτε και τα αρώματα των βοτάνων που θα συναντήσετε στο διάβα σας αξίζουν τον κόπο που κάνατε για να φθάσετε ως εκεί.

Με ελάχιστα φωτεινά σημεία, κυρίως στην αρχή και το τέλος του φαραγγιού, η γενικότερη εικόνα που θα αποκομίσετε απ' αυτό είναι πως πρόκειται για ένα σκοτεινό φαράγγι. Δεν του αποδόθηκε εξάλλου τυχαία η ονομασία.

Ψηλά τοιχώματα από πλακώδεις σκουρόχρωμους ασβεστόλιθους κυριαρχούν στο χώρο του ενώ από ένα σημείο και πάνω το «έργο» του να κρατηθεί το φαράγγι σκοτεινό έχουν αναλάβει τα δέντρα.

Ενδείξεις της ανθρώπινης παρουσίας, κατά το παρελθόν, εντός του φαραγγιού θα δείτε χαμηλά όπου με πέτρες είχαν κλείσει μικρές σπηλαιώσεις δημιουργώντας μάντρα αλλά και πιο πάνω συναντώντας λαξευμένες σε πέτρες μικρές γούρνες νερού.

Οι μυρωδιές από το φασκόμηλο και τη ρίγανη κατακλύζουν το φαράγγι της Σκοτεινής με τα δυο αυτά βοτάνια να φύονται κυριολεκτικά παντού στην κοίτη και τις βραχώδεις πλευρές του. Να είστε προσεκτικοί με τους χιλιάδες φλόμους που θα βρείτε στο διάβα σας, ακόμα και σε διαστάσεις δέντρου, καθώς πρόκειται για άκρως τοξικό φυτό που η επαφή μαζί του ίσως σας δημιουργήσει προβλήματα.

Πριν φθάσετε στο τμήμα του φαραγγιού όπου η βλάστηση και τα βράχια θα δυσκολέψουν πολύ την πορεία σας μπορείτε να ακολουθήσετε μικρό μονοπάτι που θα βρείτε στα αριστερά σας (χρειάζεται προσοχή να το εντοπίσετε) και θα σας βγάλει σε αγροτικό δρόμο. Περίπου 700 μέτρα πιο πάνω στο τέρμα του δρόμου βρίσκεται ο Φινοκαλιάς.

Έχετε υπόψην πως σε όλη τη διαδρομή δεν υπάρχει σηματοδότηση αν και εντός του φαραγγιού δύσκολα μπορεί να χαθεί κανείς.