Αγία Άννα στο Μετόχι Ροτασίου-Η θαυμαστή ιστορία ανέγερσης της πάνω στα ερείπια παλιού ναού

 

Στη θέση Μετόχι ,κοντά στο Ροτάσι του Δήμου Αρχανών Αστερουσίων, είναι κτισμένος ο ναός της  Αγίας Άννας.

Ανεγέρθηκε πάνω στα θεμέλια παλαιότερου και μάλλον βυζαντινού ναού από τα  αδέλφια Αντώνη, Μανώλη, Μαρία και Κυριακή Σαριδάκη. Είναι άγνωστο αυτός ο πρώτος ναός που ήταν αφιερωμένος καθώς είχε ερειπώσει κατά το παρελθόν και οι μνήμες του τιμώμενου αγίου ή αγίας του δεν διατηρήθηκαν.

Πρόκειται για ένα μονόχωρο ναό και καμαροσκεπή που οι κάτοικοι του Ροτασίου γιορτάζουν στις 9η Δεκεμβρίου αλλά και στις  25 Ιουλίου.

Μια ωραία ιστορία για το πώς αποφασίστηκε τα ερείπια να αποκτήσουν και πάλι ζωή και να βλέπουμε σήμερα το συγκεκριμένο ναό μεταφέρει στο βιβλίο του για το Ροτάσι ο  Στυλιανός Γ. Μαγκουφάκης.Την ιστορία του είχε διηγηθεί ο Χαράλαμπος Ι. Γαρεφαλάκης.

Ήταν θέρος, είχαν επιστρέψει με την οικογένεια του από το θέρισμα πολύ κουρασμένοι και η μάνα του ήθελε να ζυμώσει νωρίς το πρωί ψωμί για να πάνε μετά στο χωράφι.

Δεν είχε όμως προζύμι κι είχε ήδη νυχτώσει, κατάκοπη όπως ήταν δεν μπορούσε να πάει στο χωριό να ζητήσει από κάποια άλλη νοικοκυρά.

Τότε πήρε το μεγάλο της παιδί, το Χαραλάμπη, και πήγαν στην ερειπωμένη εκκλησία που βρισκόταν πολύ κοντά τους και την οποία τιμούσαν κι ας μην ήξεραν τον άγιο της. 

Έβαλε η γυναίκα λιβάνι και θύμιασε και μετά έδωσε το θυμιατό στο γιό της να πάει να θυμιάσει το ιερό. Βλέπετε τότε ακόμα και ερειπωμένη που ήταν η εκκλησία δεν έλειπε ο σεβασμός στο χώρο.

Όταν ο Χαραλάμπης θύμιασε του είπε η μάνα του να πάρει λίγο χώμα από το ιερό και να της το δώσει. Επιστρέφοντας μετά στο σπίτι ανακάτεψε το χώμα με νερό και το σούρωσε. Με αυτό το νερό έκανε ανάπιασμα προζυμιού και έγινε το θαύμα, μέσα σε ελάχιστη ώρα το προζύμι, που είχε μόνο αλεύρι και το νερό από το χώμα, φούσκωσε και έτσι μπόρεσε να ζυμώσει το ψωμί της ημέρας. Κράτησε μάλιστα απ' αυτό και συνέχισε να ζυμώνει και το επόμενο διάστημα για την οικογένεια της καθώς το θεωρούσε αγιασμένο.

Αυτό το περιστατικό έγινε αιτία η μάνα του Χαράλαμπου Γαρεφαλάκη να κτίσει ξανά την εκκλησία από κοινού με τα αδέλφια της.