Πριν από κάμποσους αιώνες η παράδοση θέλει στον όμορφο
οικισμό των Σκλάβων, στη Σητεία, να λειτουργούσαν δυο μοναστήρια, το ένα
αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο, εκεί που είναι σήμερα η κρήνη στην είσοδο του
χωριού, και το άλλο αφιερωμένο στην Αγία Μαρίνα, στην καταπράσινη ρεματιά όπου
κυλά ο ποταμός Παντέλης.
Όταν πια τα δυο μοναστήρια γκρεμίστηκαν οι κάτοικοι έκτισαν
μια εκκλησία με δυο κλίτη για να τιμούν και τον Άγιο Γεώργιο και την Αγία
Μαρίνα κι έτσι να θυμούνται το παρελθόν τους.
Το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου φέρεται να ήταν κτισμένο στην είσοδο των Σκλάβων, ακριβώς απέναντι από την κρήνη, εκεί όπου βλέπουμε ένα ψηλό κυπαρίσσι κι έχει
διαμορφωθεί χώρος ανάπαυσης για ντόπιους και περαστικούς. Δε γνωρίζουμε ούτε το
μέγεθος, ούτε το λόγο που έπαψε να υπάρχει το συγκεκριμένο μοναστήρι,
ενδεχομένως να γκρεμίστηκε από τους Οθωμανούς που ακριβώς απέναντι έφτιαξαν την κρήνη τους.
Όσο για το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας οι πληροφορίες λένε πως υπήρχε πριν από κάμποσα χρόνια μισοερειπωμένο στη ρεματιά.Όταν φάνηκε πως δεν μπορούσε άλλο να κρατηθεί όρθιο οι κάτοικοι πήραν τις λιγοστές εικόνες που είχαν απομείνει στην εκκλησία του για να τις μεταφέρουν στο χωριό.
Διηγούνται λοιπόν πως, με το που πάτησαν το πόδι τους στους Σκλάβους άκουσαν στη
ρεματιά ένα βουητό και είδαν την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας να σωριάζεται κάτω.
Η παράδοση μάλιστα αναφέρει πως πριν ερημώσει διέθετε μια χρυσή καμπάνα που
όταν χτυπούσε τον ήχο της τον άκουγαν μέχρι το νησί της Κάσου.
Η ανέγερση του δίκλιτου ναού των Σκλάβων υπολογίζεται γύρω στο 1842. Πρώτα κτίστηκε το κλίτος του Αγίου Γεωργίου και μετά της Αγίας Μαρίνας.
Όπως μας είπε ο Νικόλαος Μαυροματάκης, ο Εμμανουήλ Κουμάκης ήταν ο καλλιτέχνης που φιλοτέχνησε όλες τις λίθινες κατασκευές που στολίζουν το ναό. Έφτιαξε το όμορφο θύρωμα, το καμπαναριό, το περίτεχνο αγιοθύριδο αλλά και τις πέτρινες, τεράστιες, κολώνες που χωρίζουν με καμάρες τα κλίτη.
Δυο διαφορετικής τεχνοτροπίας ξύλινα τέμπλα στολίζουν το ναό των Σκλάβων. Εκείνο της Αγίας Μαρίνας ζωγραφίστηκε το 1932 και φέρει δεσποτικές εικόνες της Αγίας Μαρίνας, της Αγίας Τριάδας και της Ζωοδόχου Πηγής ενώ στη βάση του βλέπουμε εικόνες του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, των Αγίων Ραφαήλ και Νικολάου καθώς και της Αγίας Σοφίας.
Το τέμπλο του Αγίου Γεωργίου είναι παλαιότερο και επάνω του βλέπουμε τις δεσποτικές εικόνες του Αγίου Γεωργίου, του Παντοκράτορα, της Παναγίας και των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Στη βάση του υπάρχουν κάποιες παραστάσεις από την Παλαιά Διαθήκη όπως το Προπατορικό Αμάρτημα, η Πλάση του Αδάμ καθώς επίσης ο Λιθοβολισμός του Αγίου Στεφάνου, και ο Άγιος Παντελεήμονας.
Στην γιορτή της Αγίας Μαρίνας καθιερώθηκε να γίνεται το μεγάλο πανηγύρι στους Σκλάβους που συγκέντρωνε πάντα πλήθος κόσμου και συνοδευόταν από τρικούβερτο γλέντι. Σήμερα στους Σκλάβους ζούν λιγοστοί άνθρωποι, όμως σημείο αναφοράς τους παραμένει η εκκλησία τους ενώ απέναντι ακριβώς έφτιαξαν μια αίθουσα για να βρίσκονται μετά από μνημόσυνα και γιορτές.
Δείτε επίσης:
Σκλάβοι: Το όμορφο σητειακό χωριό που κάποτε ήταν γεμάτο ζωή και σήμερα αργοσβήνει
Η οθωμανική κρήνη (βρύση του Άη Γιώργη) στους Σκλάβους Σητείας και η ιστορία της
Γεώργιος Τσιριλάκης: Ο ιερέας που δίδασκε τα παιδιά σε μια καταπακτή του σπιτιού του στους Σκλάβους