Στενάχωρη είναι σήμερα η εικόνα που παρουσιάζει ο ναός του
Αγίου Γεωργίου στον κάμπο του Σμαρίου, που κάποτε ήταν πλημμυρισμένος από
αμπέλια.
Διόλου τυχαίο το γεγονός του ότι είχαν καθιερώσει οι κάτοικοι του χωριού να τον
γιορτάζουν του Αγίου Γεωργίου του μεθυστή, στις 3 Νοεμβρίου, οπότε και άνοιγαν οι αμπελουργοί τα βαρέλια με το νέο τους κρασί για να το δοκιμάσουν και αυτή η δοκιμή συνοδεύονταν από γλέντι και διασκέδαση.
Ο μονόχωρος καμαροσκεπής ναός του Αγίου Γεωργίου φέρεται να
είναι η παλαιότερη εκκλησία του οικισμού
χρονολογημένη, βάση κτητορικής επιγραφής στο βόρειο τοίχο του Ιερού, από το 1320-1321.
Δυστυχώς η φθορά του χρόνου αλλά και οι σεισμοί δεν
σεβάστηκαν το κτίσμα που σήμερα είναι υποστυλωμένο εσωτερικά για να μην
καταρρεύσει ενώ ειδική στήριξη έχει γίνει και στο εξωτερικό κέλυφος του.
Η αρχική εικόνα του βέβαια δεν ήταν αυτή αφού μεσολάβησαν
αρκετές επεμβάσεις που αλλοίωσαν την πέτρινη κατασκευή του ενώ με επιχρίσματα
καλύφθηκε και ο πλούσιος τοιχογραφικός διάκοσμος που διέθετε. Ότι απέμεινε
ορατό το κατέστρεψε η υγρασία.
Οι τοιχογραφίες στο ανατολικό τμήμα του ναού, που έγιναν από το χέρι
δύο διαφορετικών ζωγράφων, είναι οι μόνες σωζόμενες.
Η Πλατυτέρα καταλαμβάνει το τεταρτοσφαίριο της αψίδας του
Ιερού, ενώ το Ιερό Μανδύλιον καθώς και τμήματα του Ευαγγελισμού διακρίνονται
στο μέτωπο του τόξου.
Οι εικόνες αυτές
αντανακλούν τα παλαιολόγια πρότυπα και αποδίδονται σε ικανό ζωγράφο, πράγμα που
δεν ισχύει για εκείνον που φιλοτέχνησε το εσωράχιο του τόξου, με τις προτομές
Αγίων σε μετάλλια.