Στο ψηλότερο σημείο του οικισμού της Σιτάνου στη Σητεία
ξεχωρίζει ο ναός του Αγίου Γεωργίου. Μπορεί να κτίστηκε στις αρχές του 21ου
αιώνα, όμως η ιστορία του ξεκινά από πολύ παλιά.
Όπως διηγήθηκε στο e-storieskritis o Κωνσταντίνος Χρυσουλάκης από τη Σίτανο, στο πάνω χωριό τους υπήρχε γκρεμισμένος
ένας μονόχωρος μικρός ναός.
Δε γνωρίζουμε αυτή η εκκλησία ούτε πότε είχε κτιστεί ούτε
πότε και πως είχε γκρεμιστεί. Η ιστορία της χάθηκε στο πέρασμα των αιώνων και
το μόνο που είχε απομείνει ήταν λιγοστά ερείπια που δεν έδιναν καν την εικόνα ναού.
Ένας συγχωριανός τους λοιπόν άρχισε αυτό το ερειπωμένο
κτίσμα να το χρησιμοποιεί ως μάντρα για τα ζώα του.
Ωστόσο παρατήρησε πως συνέβαινε κάτι παράξενο αφού κάθε
βράδυ έκλεινε μέσα στο ερείπιο τα πρόβατα και το πρωί τα έβρισκε έξω ενώ είχε
κλείσει το άνοιγμα της πόρτας με ένα μεγάλο κλαδί.
Ένα βράδυ αποφάσισε να μείνει στο σημείο και να παραφυλάξει
να δει ποιος ανοίγει την πόρτα και φεύγουν τα πρόβατα.
Εκεί που περίμενε άκουσε τις πεταλιές ενός αλόγου να έρχεται
και χωρίς να μπορεί να δει καθόλου το ζώο και τον αναβάτη του ξαφνικά αντίκρισε
το κλαδί που έφραζε την πόρτα να πετάγεται μακριά και τα πρόβατα να βγαίνουν
έξω πανικόβλητα.
Δεν μπόρεσε να καταλάβει τι είχε συμβεί και αφού έκλεισε
μέσα τα ζώα του πήγε στο σπίτι και κοιμήθηκε. Στον ύπνο του όμως παρουσιάστηκε
ο Άγιος Γεώργιος και του είπε σε αυστηρό τόνο: "Στο σπίτι μου τα πρόβατα σου μην
τα ξαναβάλεις".
Τρομαγμένος σταμάτησε να χρησιμοποιεί ως μαντρί τον
ερειπωμένο ναό, χωρίς όμως να κάνει κάποια περαιτέρω ενέργεια.
Τα χρόνια πέρασαν χωρίς προσπάθεια
αναστύλωσης του ναού μέχρι που ο Γιάννης Κατσογρεσάκης από τη Σίτανο, που ταξίδευε
με τα καράβια, κινδύνευσε σ' ένα από τα ταξίδια του.
Σε εκείνη τη δύσκολη ώρα, λέγεται πως, παρουσιάστηκε μπροστά του ο Άγιος Γεώργιος και
του είπε πως θα τον βοηθήσει ζητώντας του όμως να σάξει το "σπίτι" του στη Σίτανο.
Ο ναυτικός επιστρέφοντας στο χωριό ρώτησε τους γονείς
του αν ήξεραν που υπήρχε γκρεμισμένος ναός του Αγίου Γεωργίου κι εκείνοι του
υπέδειξαν το σημείο όπου σήμερα βλέπουμε στο νέο ναό του Αγίου.
Ο Κατσογρεσάκης πήγε τότε κι έφτιαξε στο σημείο ένα μικρό
εικονοστάσι, όπου οι δικοί του αλλά και οι συγχωριανοί του άναβαν το καντήλι του
Αγίου. Με κοινή προσπάθεια όλων σιγά σιγά συγκεντρώθηκαν χρήματα και έτσι
μπόρεσε στη θέση του ερειπωμένου ναού να κατασκευαστεί ένας νέος που εννοείται
τιμά τον Άγιο Γεώργιο.