Σφεντύλι: Το πολυφωτογραφημένο χωριό που αγαπά το φως του ήλιου και δεν θέλει να βυθιστεί

 

Το έχουν χαρακτηρίσει Ατλαντίδα της Κρήτης με τη μόνη διαφορά πως την Ατλαντίδα μόνο σε ιστορίες την έχουμε ακούσει, δεν την έχουμε δει ποτέ.

Το Σφεντύλι όμως, το χωριό που κάλυψε με τα νερά του όταν ολοκληρώθηκε το φράγμα Αποσελέμη, και το βλέπουμε και διαπιστώνουμε πως αρνείται πεισματικά να παίξει το ρόλο Ατλαντίδας.

Από τότε που κατασκευάστηκε το φράγμα Αποσελέμη με τη τεχνητή λίμνη του το Σφεντύλι επανεμφανίζεται τακτικά και φυσικά οι επισκέπτες της περιοχής δεν χάνουν ευκαιρία να το δουν από κοντά και να περπατήσουν στα ρημαγμένα πλέον σοκάκια του, ανάμεσα στα μισογκρεμισμένα σπίτια του.

Οι κάτοικοι του αποζημιώθηκαν, όταν έγινε το Φράγμα, και έφτιαξαν τα σπιτικά και τις ζωές τους αλλού, όμως το χωριουδάκι τους αποζητά το φως το ήλιου και αναδύεται από το νερό, όποτε οι συνθήκες το επιτρέψουν.

Η ιστορία αυτού του χωριού, τουλάχιστον η καταγεγραμμένη σε πηγές, ξεκινά το 1577 οπότε το συναντάμε στον ενετικό κατάλογο του Fr. Barozzi. Λίγα χρόνια αργότερα κάνει αναφορά σε αυτό και ο Καστροφύλακας (1583) σε εποχή όπου εκεί ζουν 78 ψυχές. Ωστόσο η αρχαιολογική ανακάλυψη δεκάδων σκελετών στην περιοχή πάει την ιστορία του πολύ πιο πίσω, από αυτή που είναι καταγεγραμμένη, ίσως και στα Μινωικά χρόνια.

Λέγεται πως η ονομασία του είναι ανθρωπωνυμική καθώς μαρτυρείται στην Κρήτη το οικογενειακό όνομα Σφενδήλος, σύμφωνα με τον Στέργιο Σπανάκη.

Το χωριό δεν έπαψε ούτε επί Ενετών ούτε επί Οθωμανών να κατοικείται, δεν χρειάστηκε κατακτητής για να αδειάσει αρκούσαν οι ανάγκες του Φράγματος. Έκτοτε έγινε τουριστικό αξιοθέατο, τόπος όπου αράζουν ερασιτέχνες ψαράδες αναζητώντας ψάρια του γλυκού νερού, αλλά και σημείο προσέλκυσης των απανταχού φωτογράφων.