Μακρυγέννησα: Το καταπράσινο Μετόχι του Μεραμπέλου που έμεινε χωρίς ζωή

 

Ένα από τα όμορφα Μετόχια του Μεραμπέλου, χωμένο μέσα σε μια λαγκαδιά με μπόλικο πράσινο αλλά χωρίς ζωή πια, είναι η Μακρυγέννησα.

Σήμερα υπάγεται στο Δήμο Αγίου Νικολάου, κι ήταν ένα από τα πολλά μετόχια της Νεάπολης που ποτέ δεν γνώρισε μεγάλο πληθυσμό όμως είχε σταθερά, από το 1920, οπότε το συναντάμε στην πρώτη απογραφή, καμιά 20αριά κατοίκους. Φέρεται να ιδρύθηκε ωστόσο κάπου γύρω στο 1880 ενώ εγκαταλείφθηκε τη δεκαετία του 1970.

Σταμάτησε να αναφέρεται σε απογραφές το 1940 και για περίπου δέκα χρόνια και μετά επανήλθε με πολύ μικρότερο πληθυσμό.

Κατά την επίσκεψη μας εκεί συναντήσαμε μόνο ένα βοσκό με το γιό του που έχουν στην περιοχή το κοπάδι τους και διαμένουν σ’ ένα από τα λίγα σπίτια που παραμένουν όρθια.

Όλα τα υπόλοιπα είναι μισογκρεμισμένα και διατηρούνται ατόφιες μόνο οι εντυπωσιακές καμάρες τους. Το καθένα με το τζάκι και το φούρνο του να μαρτυρούν πως κάποτε φιλοξενούσαν νοικοκυριά που δεν τους έλειπε τίποτα, πέρα από τις ευκολίες των μεγάλων οικισμών που είχαν σχολεία και καταστήματα.

Στη Μακρυγέννησα οι λίγοι κάτοικοι, κτηνοτρόφοι και αγρότες, ζούσαν μια μοναχική ζωή κι όταν αυτή δυσκόλεψε για τα καλά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το μετόχι τους και να μετακινηθούν εκεί όπου μπορούσαν τα παιδιά τους να μορφωθούν κι εκείνοι να ζήσουν πιο άνετα.

Η περιοχή πάντως, απ ότι είδαμε, διέθετε μύλο για να αλέθουν τα σιτηρά τους καθώς και εκκλησία, αφιερωμένη στο Μιχαήλ Αρχάγγελο, στο κέντρο, η οποία διατηρείται σε πολύ καλύτερη κατάσταση σε σύγκριση με όλα τα άλλα κτίσματα. Γύρω από το μετόχι της Μακρυγέννησας πολλές ξερολιθιές που συγκρατούσαν κάποτε το λιγοστό χώμα για να μπορούν οι άνθρωποι να καλλιεργούν.