Η Ξηρολίμνη ή Ξερολίμνη υπήρξε οικισμός της κοινότητας Λατσίδας στο Μεραμπέλο Λασιθίου. Η ίδρυση του οικισμού προσδιορίζεται κάπου γύρω στο 1832.
Ήταν κι αυτός ένας από τους οικισμούς-μετόχια του Μεραμπέλου που ποτέ δε γνώρισε άνθιση πληθυσμού με το μέγιστο των κατοίκων, που απογράφηκαν εκεί κατά την πάροδο των ετών, να φθάνει τους 37.
Σήμερα στην Ξερολίμνη ζει μόνιμα μόνο ένας άνθρωπος, ο Νίκος
Μαμουλίδης, ο οποίος επέλεξε την απόλυτη γαλήνη του τόπου του κι ας συνοδεύεται
από μοναξιά.
Βέβαια, όπως μας είπε, τα Σαββατοκύριακα αλλά και σε ημέρες
αργίας ανεβαίνουν στο χωριό άνθρωποι που κατάγονται από εκεί και διατηρούν
σπίτια κι έτσι η μοναξιά μετριάζεται. Επίσης στην Ξερολίμνη έχουν σπίτια
κτηνοτρόφοι που δραστηριοποιούνται στην περιοχή κι έτσι η παρέα δε λείπει.
Σύμφωνα με τον κ. Νίκο, αυτό το χωριό κατοικούνταν κατά το παρελθόν από μόλις οκτώ οικογένειες που όλες ήταν πολύτεκνες. Στην συνέχεια όμως οι δυσκολίες ζωής σ' ένα τόσο απομονωμένο σημείο οδήγησαν στην ερήμωση του μέχρι που ο ίδιος, πριν από μερικά χρόνια, πήρε την μεγάλη απόφαση να μείνει εκεί μόνιμα και να το ζωντανέψει πάλι.
Στον οικισμό αυτό, που βρίσκεται κυριολεκτικά στη μέση του
πουθενά, βλέπει κανείς από βίλες και μικρές αγροτικές κατοικίες μέχρι
πετρόκτιστα ερειπωμένα σπίτια τοπικής αρχιτεκτονικής.
Στο ψηλότερο σημείο του χωριού βρίσκεται ο μονόκλιτος ναός
του Μιχαήλ Αρχαγγέλου. Οι εικόνες στο τέμπλο του φέρουν τη χρονολογία 1932
οπότε μάλλον τότε προσδιορίζεται και η κτήση του ενώ μεταγενέστερη είναι η προσθήκη νάρθηκα.
Σε ότι αφορά τέλος την ονομασία του οικισμού μάλλον που
παραπέμπει σε ύπαρξη μικρής λίμνης σε χρόνο που χάθηκαν ακόμα και οι μνήμες παρουσίας της. Μοναδικό στοιχείο που παραπέμπει σε αυτήν οι καλαμιώνες που
βλέπουμε σε σημείο της Ξερολίμνης, οι οποίοι προφανώς προσαρμόστηκαν στις εδαφοκλιματικές
συνθήκες της περιοχής όταν η λίμνη έπαψε να έχει νερό.