Η Άμπελος είναι ένας από τους κύριους οικισμούς της Γαύδου.
Από το σημείο αυτό ξεκινούν ή καταλήγουν ωραίες πεζοπορικές
διαδρομές ενώ πλήθος κόσμου επισκέπτεται την περιοχή για να δει, λίγα μέτρα πιο
πάνω από τον οικισμό, το φάρο που βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς το 1941 και
αναστηλώθηκε τα τελευταία χρόνια.
Η Άμπελος, όπως μαρτυρά και το όνομα της, ήταν κάποτε χωριό
που έσφυζε από ζωή και αμπέλια, τα οποία καλλιεργούσαν όσοι ζούσαν εκεί.
Σήμερα παραμένουν στον οικισμό μόλις τρείς οικογένειες, όπως
μας ενημέρωσε ηλικιωμένη κάτοικος, η οποία μάλιστα δεν έφυγε ποτέ από τη Γαύδο
και δεν έχει γνωρίσει άλλο τόπο, πέρα από το μικρό νησί της.
Όσο για τα αμπέλια; στην είσοδο του οικισμού υπάρχει το μοναδικό, αν και πολύ ταλαιπωρημένο, μικρό αμπέλι, που διατηρείται μάλλον για να μαρτυρά την ταυτότητα του χωριού κι όχι για να παράγει σταφύλια.
Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί, όποιος βρεθεί στην Άμπελο, είναι η κυριαρχία της πέτρας, το πράσινο είναι σχεδόν ανύπαρκτο. Όλα τα κτίσματα της είναι πέτρινα και μάλιστα με εμφανή πέτρα, κι όχι καλυμμένη πίσω από σοβά.
Παλιά κτίσματα που άντεξαν στο χρόνο, παρότι στην μεγάλη πλειοψηφία τους είναι εγκαταλελειμμένα ή έχουν μετατραπεί σε μαντριά.
Στο χωριό αφθονούν οι κατσίκες που περιφέρονται στους δρόμους και μέσα στα ερειπωμένα σπίτια αλλά και τα κοτόπουλα που επίσης ζουν στην απόλυτη ελευθερία.
Στην άκρη του οικισμού, πάνω στο μονοπάτι για Πύργο, η μοναδική εκκλησία της Αμπέλου, αφιερωμένη στους Αγίους Πάντες και στην αυλή της το νεκροταφείο με τους λιγοστούς οικογενειακούς τάφους.
Η Άμπελος μπορεί να ερημώνει χρόνο με το χρόνο αλλά βρίσκεται σε μια περιοχή μοναδικής ομορφιάς.
Τα ηλιοβασιλέματα στο φάρο, που είναι κτισμένος λίγο πιο πάνω, θεωρούνται ονειρεμένα ενώ εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι παραλίες στις οποίες καταλήγουν τα μονοπάτια της.
Δείτε επίσης:
Η παραλία Πύργος στη Γαύδο με την έντονα καφέ άμμο και τα γαλαζοπράσινα νερά