Ως μια πρωτότυπη εργασία-συμβολή στην εκκλησιαστική ιστορία
και αγιολογία χαρακτηρίζει ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Εμμ. Μαρνέλλος, Δρ.
Θεολογίας, το νέο του βιβλίο με τίτλο «Ο θαυμαστός γέροντας των Λιμνών
Μεραμπέλλου Εφραίμ Ιερομόναχος (1828-1909) Ο Χατζηπατέρας».
Κι είναι πραγματικά πρωτότυπο καθώς συνθέτει, με ξεχωριστό τρόπο
και σπάνιο υλικό τη μορφή και το βίο
ενός νέου Αγίου που αναμένει καρτερικά την αγιοκατάταξη του και στο
μεσοδιάστημα όχι μόνο κάνει αισθητή την παρουσία του σε εκείνους που πιστεύουν
στην αγιότητα του αλλά μας βοηθά να κατανοήσουμε πως πρέπει να είναι ένας
σύγχρονος άγιος.
Όπως αναφέρει και ο ίδιος ο συγγραφέας: «Μια ματιά, στο
σύγχρονο κόσμο της εκκοσμίκευσης, της αποστασίας από τον αληθινόν Θεόν και την
Αγία του Χριστού Εκκλησία, όπου κυριαρχεί η πίκρα και ο αναστεναγμός στο «γιατί
δεν είμαι άγιος!», θα μας πείσει για την αλήθεια και το μεγαλείο της ορθόδοξης
εκκλησιαστικής μας πίστεως και ζωής, όπως εκφράστηκε και εκφράζεται από τους
«ειδότας και παθόντας τα θεία», και για την πραγματική και ακατάπαυστη παρουσία
του Ιησού Χριστού και των «αυτοπτών μαρτύρων» και «ερμηνευτών» αυτής, ανάμεσά
μας».
Λίγα λόγια για τον
Χατζή Πατέρα
Ο θαυμαστός Γέροντας των Λιμνών Εφραίμ Δημητρακόπουλος ή
Δημητρόπουλος, κατά κόσμον Ευθύμιος, γεννήθηκε στις Λίμνες το 1828, εξεδήμησε
εις Κύριον το 1909 και ετάφη στο νεκροταφείο του χωριού του.
Μικρό παιδί ο Χατζή Πατέρας, λόγω των Οθωμανών, για να μάθει
γράμματα αναγκαζόταν να πηγαίνει νύχτα σε Κρυφό Σχολειό της ευρύτερης περιοχής,
στο Καστέλλι της Φουρνής, το οποίο λειτουργούσε
στην «Κεραπολίτισσα».
Νεαρός ακόμα απασχολήθηκε σε γεωργικές δουλειές ενώ ήταν και πολύ καλός ψάλτης.Αργότερα εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας Αρετίου.
Όταν ωστόσο τον χρειάστηκε η πατρίδα, χωρίς δισταγμό,
εντάχθηκε με αφοσίωση στο λημέρι του Παπά-Γιώργη Γιαμαλάκη, στο Κάτω Χωριό
Ιεράπετρας, το οποίο εντοπίζεται κάπου στη Θρυπτή.
Μορφή με πατριωτισμό, ηρωισμό και αυτοθυσία δεν αποκλείεται,
σύμφωνα με τον π. Γεώργιο Μαρνέλλο, να συμμετείχε στις μάχες της Ιεράπετρας και
των Λακωνίων.
Ο Χατζή Πατέρας είχε χάρη από τις ουράνιες δυνάμεις να κάνει
θαύματα και πολλά απ αυτά καταγράφονται στην εργασία του π. Γεωργίου Μαρνέλλου.
Έκανε θαύματα κι όσο ζούσε αλλά και μετά θάνατον, και οι πληροφορίες που
συγκεντρώνει γι αυτά ο συγγραφέας είναι πολύτιμες.
Δεν περιορίστηκε όμως μόνο σε θαύματα προς τον άνθρωπο. Βρισκόταν
σε χωριά όπου έκτιζε ή ανακαίνιζε ναούς ερειπωμένους από την Τουρκοκρατία, με
προσωπική εργασία. Μεταξύ αυτών ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στο Σχίσμα
των Μέσα Λακωνίων, ο ναός των Αγίων Πάντων στην ομώνυμη νησίδα στον Άγιο
Νικόλαο, ο ναός της Παναγίας Ευαγγελίστριας στις Λίμνες.
Με το γαϊδουράκι του επίσης επισκέπτονταν περιοχές του
Λασιθίου και του Ηρακλείου για να διαβάσει ευχολόγια και συγχωρητικά σε βαρέως
πάσχοντες.
Με την οσιακή και μαρτυρική ζωή του αλλά και την πατριωτική
δράση του ο θαυμαστός Γέροντας των Λιμνών, παρότι δεν μπορεί να καταταγεί μεταξύ
των νεομαρτύρων της Εκκλησίας μας, αφού δεν θανατώθηκε από τους Οθωμανούς,
πρέπει να έχει σίγουρα μια θέση μεταξύ των Αγίων της.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στο Σχίσμα Μέσα Λακωνίων |
Η εργασία του π.
Γεωργίου Μαρνέλλου
Ο συγγραφέας, του οποίου ο παππούς βαπτίστηκε από τον Χατζή
Πατέρα, αναφέρει πως ξεκίνησε την έρευνα του και τις συγγραφές του γι αυτόν
όταν το 2014, κατά την γιορτή του Αγίου Μάρκου στον Ιερό Ναό των Αγίων
Αναργύρων Αγίου Νικολάου όπου ιερουργεί, είχε όραμα με τον θαυμαστό Γέροντα των
Λιμνών. Και μετά ακολούθησαν κι άλλα πιστεύοντας πλέον σθεναρά πως εκείνος
καθοδηγεί τα βήματα και τις ενέργειες του.
Όπως περιγράφει: Την «πρακτική» θεολογία, των Αγίων Πατέρων,
την αγιοπνευματική εμπειρία, τη βίωση της «παραθήκης της πίστεως», πιστεύομε,
δεν μπορεί να τη δώσει κανένα κοσμικό ή ορθόδοξο Πανεπιστήμιο, όσο και αν αυτά
αναβαθμίσουν τα εκπαιδευτικά τους προγράμματα και την ακαδημαϊκή τους ζωή. Η
γνώση της αλήθειας, η «μόρφωσις ευσεβείας», η μέθεξη με τον πλούτο της χάρης
του Θεού, είναι έργο του Τριαδικού Θεού και της Αγίας Του Εκκλησίας.
Αυτή τη θεολογία βίωσε ο
θαυμαστός και προορατικός ιερομόναχος των Λιμνών, Εφραίμ Δημητρακόπουλος ή Δημητρόπουλος…Την
έζησε, από τα παιδικά του χρόνια, στον Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας, στις
βεγγέρες στα «πνευματικά σοκάκια» του παραδοσιακού χωριού του, στα πανάγια
προσκυνήματα των Ιεροσολύμων, στα Μοναστήρια της περιοχής, στις συναντήσεις και
συζητήσεις που είχε με τους ευλαβείς και παραδοσιακούς ιερείς του χωριού του,
ιδιαίτερα με τον κατά καιρούς, φιλοξενούμενο στις Λίμνες, Όσιο Ιωσήφ τον
Γεροντογιάννη…
Αυτή τη ζωντανή μαρτυρία μας έδωσε ο μικρός μαθητής
Ευθύμιος, ο μετέπειτα «Χατζής Πατέρας», του οποίου την ιερωσύνη προείδε και
προείπε, ο Όσιος Ιωσήφ».
Ο Χατζής Πατέρας, καθώς κι άλλοι σύγχρονοι του Άγιοι,
προσθέτει ο π. Γεώργιος Μαρνέλλος: «Με την αποβολή της φιλαυτίας, των νοσογόνων
παθών της ανθρώπινης φύσεως, την αυταπάρνηση, με την ταπείνωση, την
καταδεκτικότητα προς τον άνθρωπο της καθημερινότητας, τον απλό άνθρωπο του
μόχθου και του πόνου, εργάστηκαν με αφοσίωση για τη μετάδοση του ζωντανού
κηρύγματος της αναστάσεώς του Κυρίου, για τη θεραπεία του ανθρώπινου πόνου, της
ασθένειας ψυχής τε και σώματος, ακολουθώντας τη μέθοδο των Αγίων Αναργύρων
(δηλαδή, χωρίς να λαμβάνουν αργύρια με μοναδικό μήνυμα προς τους ασθενείς:
Θεραπευτήκατε με τη χάρη του Θεού, οφείλετε από τώρα και στο εξής, να
καταθέσετε την προσωπική σας μαρτυρία για τον Χριστόν και την Αγία Του
Εκκλησία».
Στη συνείδηση εκείνων που γνώρισαν και αγάπησαν τον Χατζή
Πατέρα, εκείνων που είδαν με τα μάτια τους και βίωσαν τη χάρη του είναι ήδη
Άγιος.
Πολλοί έχουν γράψει για τον Όσιο Γέροντα του Μεραμπέλλου τον
πατέρα Εφραίμ και είναι πολλοί περισσότεροι οι ευσεβείς Λιμνιώτες, όπου γης, που
εργάσθηκαν και εργάζονται για την προβολή και τη δόξα ενός τοπικού Αγίου και
συνεπώς, για την δόξα της Εκκλησίας μας.
Αυτό πράττει και ο π. Γεώργιος Μαρνέλλος μέσα από το βιβλίο
του «Ο θαυμαστός γέροντας των Λιμνών Μεραμπέλλου Εφραίμ Ιερομόναχος (1828-1909)
Ο Χατζηπατέρας».
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου προσεγγίζει ιστορικά το βίο του Χατζή
Πατέρα με καταγραφή πτυχών της πατριωτικής δράσης και προσφοράς του. Μέσα από
πλούσιο αρχειακό και φωτογραφικό υλικό, στη συνέχεια, μας παρουσιάζει άγνωστες
πληροφορίες και υλικό που αναδεικνύουν τον Γέροντα Εφραίμ πρότυπο
αναχωρητικότητας, κοινωνικότητας και άξιο ποιμένα των χριστιανών. Το βιβλίο του
π. Γεωργίου Μαρνέλλου είναι η απτή απόδειξη της αγιότητας του Ιερομόναχου
Εφραίμ και ως τέτοιο είναι πολύτιμο όπως πολύτιμη υπήρξε και η ίδια η προσφορά
του Αγίου στην Εκκλησία μας.
Ο συγγραφέας
Ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Εμμ. Μαρνέλλος, είναι Αναπληρωτής Καθηγητής της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Ηρακλείου Κρήτης, τ. Διευθυντής της Ιερατικής Σχολής Κρήτης (1987-1993) και της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης (1994-2007). Γεννήθηκε το 1946 στα Έξω Λακώνια Μεραμπέλλου.
Πέρασε όλες τις βαθμίδες της Εκκλησιαστικής και Θεολογικής Εκπαιδεύσεως, στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Είναι πτυχιούχος-διπλωματούχος του Πανεπιστημιακού Ιδρύματος Institut de Theologie Orthodoxe Saint-Serge de Paris (1975) και Διδάκτορας Ορθοδόξου Θεολογίας του ιδίου Ιδρύματος (1996).
Διπλωματούχος του Institut
Superieur de Pedagogie de Paris και του πρώτου κύκλου σπουδών Ιστορίας της
Φιλοσοφίας της Faculite de Philosophie de l'' Inst. C. de Paris. Τέλος
ολοκλήρωσε με επιτυχία το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών στον κλάδο της
Πρακτικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. κατά τα έτη 1986-1988 και
έλαβε το Δίπλωμα ειδίκευσης στον τομέα "Λατρείας" (1993).