Η ταλαιπωρία του…Αγίου Ισιδώρου στο Κάβο Σίδερο (Φωτογραφίες)

 

Το αδιαχώρητο σημειώθηκε την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου από πιστούς που κατέφθασαν από κάθε γωνιά της Κρήτης στο εκκλησάκι του Αγίου Ισιδώρου το οποίο πανηγύριζε εντός της Προκεχωρημένης Ναυτικής Βάσης Κυριαμαδίου στο Κάβο Σίδερο Σητείας.

Εκτιμάται πως πάνω από 7.000 άνθρωποι βρέθηκαν στο ανατολικότερο άκρο της Κρήτης με πολλές δεκάδες λεωφορείων, εκατοντάδες ΙΧ και δίκυκλα. Η μεγάλη προσέλευση ενισχύθηκε από το γεγονός πως φέτος η γιορτή του Αγίου Ισιδώρου συνέπεσε με ημέρα Κυριακή.

Αρκεί, για να καταλάβει κανείς το τι συνέβη, να τονιστεί πως για να ανάψει ένας πιστός κερί και να προσκυνήσει την εικόνα έπρεπε να περιμένει τουλάχιστον 1,5 ώρα στην ουρά.

Εννοείται πως το μικρό εκκλησάκι χωρούσε μόνο τους δυο ιερείς και τους ψάλτες κι όλο ο υπόλοιπος κόσμος ήταν διάσπαρτος γύρω απ' αυτό και τον κοντινό φάρο της Βάσης, ακριβώς απέναντι.

Την ίδια ώρα το προσωπικό της Ναυτικής Βάσης, που είχε ενισχυθεί με άτομα από τη Βάση των Χανίων, με πλήθος μελών της ΕΔΕΑΚ, προσπαθούσε να ρυθμίσει το που θα σταθμεύσουν τα εκατοντάδες οχήματα και πως θα περιοριστούν οι πιστοί στους επιτρεπόμενους χώρους, μια και μιλάμε για στρατιωτική εγκατάσταση που δεν πρέπει να φωτογραφηθεί ούτε να «μελετηθεί» ως προς την έκταση και το τι περιλαμβάνει.

Τα χειρότερα όμως άρχισαν όταν τελείωσε η Θεία Λειτουργία κι έπρεπε όλος αυτός ο κόσμος να αποχωρήσει.

Δυστυχώς κάποιοι δεν είχαν αντιληφθεί πως η Βάση έκλεινε για όλους στις 12.30 το μεσημέρι κι έτσι λεωφορεία και ΙΧ βρέθηκαν να έρχονται στην περιοχή μετά τις 12 το μεσημέρι.

Στο σχετικά στενό δρόμο προς την έξοδο της Βάσης άρχισαν να συναντώνται λεωφορεία και ΙΧ και οι καταστάσεις ταλαιπωρίας που βίωσαν όλοι ήταν απερίγραπτες.

Για ώρα προσπαθούσαν το ναυτικό προσωπικό και η ΕΔΕΑΚ να βρουν λύσεις όμως τα μποτιλιαρίσματα έδιναν κι έπαιρναν.

Πάνω από 50 μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Ηρακλείου, που βρέθηκαν εκεί, αναγκάστηκαν να βγουν από το λεωφορείο και  να καλύψουν απόσταση με τα πόδια για να απομακρυνθούν αφού στην έξοδο της Βάσης τα οχήματα είχαν κολλήσει και πάλι. Πιστοί που είχαν τάμα στον Άγιο και δεν προλάβαιναν να πάνε με το αυτοκίνητο άρχισαν να περπατούν μεγάλες αποστάσεις... μήπως προλάβουν.

Στη συνέχεια, το τεράστιο βάρος όλου αυτού του κόσμου δέχθηκε η πόλη της Σητείας. Εκεί ανέλαβε η ΕΛΑΣ, όσο μπορούσε, να ρυθμίσει την κυκλοφορία, αφού όλα αυτά τα λεωφορεία (εκτιμάται τουλάχιστον 80) έπρεπε να σταθμεύσουν γιατί οι προγραμματισμένες εκδρομές των γραφείων τους προέβλεπαν φαγητό στη Σητεία.

Εκεί τα περισσότερα καταστήματα εστίασης ήταν κλειστά κι ακολούθησε ένα ακόμα αλαλούμ.

Συμπέρασμα, η περιοχή της Σητείας διαθέτει ένα γερό χαρτί στη χέρια της, αναφορικά με το θρησκευτικό τουρισμό, και πρέπει να το εκμεταλλευθεί σωστά πριν χαθεί εξαιτίας της απουσίας σωστής οργάνωσης.