Ευκάλυπτος: Το δέντρο που εισήγαγε η Κρήτη από την Αυστραλία για να αντιμετωπίσει την ελονοσία

 

Μπορεί σήμερα σχεδόν να έχουμε ξεχάσει την ελονοσία όμως η ασθένεια αυτή ενδημούσε στην Ελλάδα τουλάχιστον από τα νεολιθικά χρόνια.

Το πρόβλημα έγινε εντονότερο στα τέλη του 19^ου αιώνα οπότε εκείνη την περίοδο έχουμε και τον πρώτο συστηματικό αγώνα για την εξάλειψη της ασθένειας, με κάθε δυνατό τρόπο, και με βάση τα διαθέσιμα μέσα της εποχής.

Άρχισαν λοιπόν να αποξηραίνονται τα έλη, να γίνονται ψεκασμοί, να χορηγείται κινίνο στους πάσχοντες από ελονοσία και να εφαρμόζεται μια πιο φιλική προς το περιβάλλον μέθοδος απομάκρυνσης των κουνουπιών με τη φύτευση ευκαλύπτων.

Οι ευκάλυπτοι εισήχθησαν από την Αυστραλία επειδή ήταν υδρόφιλα δέντρα και βοηθούσαν με τις ρίζες τους στο να εξαλειφθούν εστίες με στάσιμα νερά όπου πολλαπλασιάζονται τα κουνούπια.

Στη Γεωργιούπολη Χανίων, και όχι μόνο, φυτεύτηκαν χιλιάδες τέτοια δέντρα επί Κρητικής Πολιτείας και πολλά εξ αυτών διατηρούνται και σήμερα για να μας θυμίζουν εκείνες τις δύσκολες εποχές.

Το πρόβλημα με την ελονοσία ήταν μεγαλύτερο στην ύπαιθρο της Κρήτης γι αυτό και τους περισσότερους ευκαλύπτους τους βλέπουμε εκτός πόλεων.

Εντυπωσιακές συστάδες ευκαλύπτων υπάρχουν ως τις μέρες μας στο δρόμο για Χάρακα, στο δρόμο έξω από τους Αποστόλους Πεδιάδος, έξω από το Αρκαλοχώρι, λίγο πριν φθάσουμε στη Μονή Αγίου Γεωργίου Επανωσήφη, στην τάφρο πίσω από την πύλη Βηθλεέμ στο Ηράκλειο, στην οδό Παναγίας Μαλεβή επίσης στο Ηράκλειο και στον Αλμυρό Αγίου Νικολάου.

Βέβαια οι φυτεύσεις ευκαλύπτων να πούμε πως δεν έλυσαν 100% το πρόβλημα κι έτσι έγινε και στην χώρα μας εισαγωγή του περίφημου DDT, το 1946, οπότε η νόσος μειώθηκε δραματικά μέσα σε μόλις ένα χρόνο.