Στα Λακώνια Μεραμπέλου Λασιθίου, στην αυλή του Δημοτικού
Σχολείου, ανάμεσα στα δέντρα ελιάς και χαρουπιάς, βλέπουμε κάτι πολύ ξεχωριστό
και ιδιαίτερο για τα δεδομένα της Κρήτης.
Ο λόγος για το χώρο που οι Ιταλοί κατακτητές δημιούργησαν
την περίοδο της Κατοχής για να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους και να
διασκεδάζουν μακριά από τις "σκοτούρες" του πολέμου.
Και βέβαια το μικρό θεατράκι με τα πρωτότυπα καθίσματα και
τα σημεία όπου έπαιζαν πιγκ πογκ και σκάκι δεν τα έφτιαξαν με τα χεράκια τους αλλά
με αγγαρείες ντόπιων.
Όπως μας εξήγησε ο Πρωτοπρεσβύτερος και Δρ Θεολογίας Γεώργιος
Μαρνέλλος, το θεατράκι και οι υπόλοιπες κατασκευές που βλέπουμε δεξιά και
αριστερά του σχολείου έγιναν μετά το 1941 με αγγαρείες ανθρώπων από τα Λακώνια.
Οι Γερμανοί και Ιταλοί διέμεναν στα Φλαμουριανά, λίγο πιο
κάτω, και διασκέδαζαν σε αυτό το χώρο που ήταν κάτι σαν Λέσχη Αξιωματικών.
Εκεί απολάμβαναν θεατρικές παραστάσεις, κινηματογράφο, διάφορες
άλλες εκδηλώσεις ενώ στα τραπεζάκια με τα κυκλικά καθίσματα έπαιζαν σκάκι και
στην ορθογώνια μεγάλη κατασκευή πιγκ πογκ.
Σύμφωνα με τον π. Γεώργιο Μαρνέλλο, λέγεται πως τον Κωστή
Χαρούλη, που ήταν ένας από τους καλύτερους χορευτές του Μεραμπέλου, τον είχαν
ζέψει με κάρο, σαν ζώο, για να μεταφέρει πέτρες ώστε να κατασκευαστεί ο
συγκεκριμένος χώρος αναψυχής.
Το πόσο σκληρά είχαν φερθεί στους ντόπιους για να φτιάξουν
τη Λέσχη Αξιωματικών οι Ιταλοί μας επιβεβαίωσε και η πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Έξω
Λακωνίων, Ζαχαρούλα Βάρδα. Τον παππού της, όπως μας είπε, επειδή ήταν
κουτσός και δεν μπορούσε να κάνει άλλη δουλειά, τον είχαν υποχρεώσει να σέρνει
τα άλογα με τα οποία κουβαλούσαν υλικά από το ποτάμι για να φτιάξουν το
θεατράκι τους.