Το Κονάκι του Μπέη Σεκεριά: Βγαίνει από τη λήθη και αξιοποιείται επιχειρηματικά (φωτογραφίες)

Ένα από το κτίσματα με ιστορία αλλά και εικόνα που σίγουρα δεν περνά απαρατήρητη στο Ηράκλειο, παρά την εγκατάλειψη που βίωσε για πολλά χρόνια, είναι το Κονάκι του Μπέη Σεκεριά επί της οδού Αποκορώνου.

Πρόκειται για ένα μοναδικό κτίσμα, δείγμα Βαλκανικής αρχιτεκτονικής, με σαφείς νεοκλασικές επιρροές που μέχρι τα τέλη του 2023 ρήμαζε κλειστό και χωρίς φροντίδα.

Πλέον η αντίστροφη μέτρηση για να συνεχίσει την ιστορία του έχει ξεκινήσει καθώς το 2019 περιήλθε στην ιδιοκτησία της Λεμονάκης ΑΕ η οποία ανακαινίζει τους χώρους του, προσθέτει νέους δίπλα στο διατηρητέο κομμάτι και φιλοδοξεί να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό και όμορφο.

Κατέθεσε όλες τις αναγκαίες μελέτες και σχέδια και μετά από προσμονή τεσσάρων ετών για εγκρίσεις από το Υπουργείο Πολιτισμού αξιοποιεί επιχειρηματικά το κτίσμα.

Θα δημιουργηθούν στο διατηρητέο κτίριο αλλά και στο νεότερο που ανεγέρθηκε δίπλα του επτά πολυτελείς σουίτες ενώ αγοράστηκε και ένα παρακείμενο ακίνητο όπου θα κατασκευαστούν απλά δωμάτια.

Παράλληλα θα αναπαλαιωθεί και θα λειτουργεί ως μικρό σπα, για όσους διαμένουν εκεί αλλά και για όποιον άλλον εκτός το επιθυμεί, το οθωμανικό χαμάμ που υπήρχε στο κτίσμα.

Στη δε αυλή του θα μπορούν οι επισκέπτες να απολαμβάνουν φαγητό και καφέ.

Ο επάνω όροφος

Έχει ενδιαφέρον όμως η ιστορία αυτού του κτίσματος το οποίο ανεγέρθηκε πριν από το 1893.

Στην πρόσοψή το περίφημο σαχνισί στηρίζεται σε απλά μεταλλικά φουρούσια και στέφεται με αέτωμα πλαισιωμένο με σύνθετο ξύλινο γείσο.

Το ξύλο κυριαρχεί και εσωτερικά με ξεχωριστό στοιχείο την κεντρική ξύλινη σκάλα που ενώνει το ισόγειο με το πρώτο πάτωμα, το οποίο στηρίζεται σε δοκάρια και μια δεύτερη σκάλα που οδηγεί στο πατάρι. Επίσης ξύλινο είναι το ταβάνι ζωγραφισμένο στο χέρι με διακοσμητική ταινία στην κεντρική αίθουσα της εισόδου. Μάλιστα όπως αποκαλύφθηκε κατά τις ανακαινιστικές εργασίες έχει ζωγραφιστεί και ο τοίχος περιμετρικά της ίδιας αίθουσας.

Ακόμα ξύνοντας τον ασβέστη ήλθε στο φως κι ένα σημαντικό στοιχείο από το πέρασμα των Γερμανών από το κτίριο, το οποίο είχαν επιτάξει κατά την Κατοχή. Στον τοίχο της μεγάλης ισόγειας αίθουσας δεξιά αποκαλύφθηκαν λέξεις καλωσορίσματος στη γερμανική γλώσσα που σχεδιαστικά παραπέμπουν σε κάτι ανάλογο με τα σημερινά γκράφιτι.

Το γερμανικό καλωσόρισμα

Εσωτερικά οι χώροι είναι μεγάλοι ενώ διαθέτει χαμάμ και μια μεγάλη κουζίνα με τεράστια εσωτερική κτιστή καμινάδα. Στην αυλή του υπάρχει ένα όμορφο συντριβάνι, μια κρήνη και πηγάδι που ακόμα έχει νερό.

Τελευταία φορά που συντηρήθηκε το κτίριο ήταν το 1988.Κάποια περίοδο λειτουργούσε ο χώρος του ως ωδείο. Σήμερα αποτελεί ιδιοκτησία της εταιρείας Λεμονάκης Α.Ε. η οποία και προχώρησε στις αναγκαίες διαδικασίες για τη μετατροπή και αξιοποίηση του κτίσματος, χωρίς αλλοίωση της εικόνας του.

Ότι παλιό υπάρχει στο εσωτερικό του συντηρείται με σχολαστικότητα και αναδεικνύεται, καθώς αυτό προβλέπουν οι μελέτες αξιοποίησης και επιβάλλει η Αρχαιολογική Υπηρεσία.