Το νησάκι Θοδωρού στα Χανιά και το τάμα του στρατιώτη από τη Ζήρο Σητείας-Μια συγκινητική ιστορία

 

 

Ένα τάμα ένωσε με ένα ξεχωριστό τρόπο τα δυο άκρα της Κρήτης, το ακατοίκητο νησάκι Θοδωρού, στον κόλπο της Αγίας Μαρίνας στα Χανιά, και τη Ζήρο Σητείας.

Τη συγκινητική ιστορία μας διηγήθηκε ο ιερέας της Ενορίας Αγίας Μαρίνας π. Γεώργιος Περάκης ο οποίος μάλιστα κατάγεται από ένα χωριό σχεδόν στο κέντρο της Κρήτης, το Σαμπά Πεδιάδος.

Σύμφωνα με την περιγραφή του, το 1993 τον επισκέφθηκαν για να του φέρουν το τάξιμο τους στον Άγιο Θεόδωρο ο Νικόλας Ροδανάκης και η σύζυγος του Καλλιόπη από την Άνω Ζήρο Σητείας.

Ο μπάρμπα Νικόλας στα νιάτα του πολέμησε στο Αλβανικό μέτωπο κι όταν έγινε η οπισθοχώρηση ένα καραβάκι τον μετέφερε από το Γύθειο στο νησάκι Θοδωρού, που δεν κατοικούνταν.

Η παραλιακή ζώνη απέναντι από το νησάκι ήταν τότε υπό Κατοχή και όσους στρατιώτες μετέφεραν τα καραβάκια στο Θοδωρού κρυφά έρχονταν βάρκες ντόπιων και τους έπαιρναν, με μεγάλη προσοχή, οδηγώντας τους απέναντι. Από εκεί, αφού έπαιρναν μια ανάσα, έφευγαν και επέστρεφαν ο καθένας στον τόπο του.

Για τον Νικόλα Ροδανάκη όμως η μοίρα είχε γράψει κάτι διαφορετικό γιατί δεν κατάφερε να φθάσει μέχρι την απέναντι ακτή. Στρατιώτες του εχθρού τον συνέλαβαν στο σημείο όπου σήμερα δένουν τα καραβάκια στο Θοδωρού, στη θέση Βλυχάδα, κι ήταν έτοιμοι να τον εκτελέσουν μαζί με άλλα δυο άτομα που ήταν μαζί του, όταν συνέβη κάτι απρόβλεπτο.

Οι Γερμανοί στρατιώτες διαφώνησαν γύρω από το εάν έπρεπε να τον εκτελέσουν αμέσως ή να τον στείλουν σε στρατόπεδο αιχμαλώτων. Τελικά επελέγη η δεύτερη λύση και ο Νικόλας Ροδανάκης μεταφέρθηκε σε χώρο συγκέντρωσης στο Ντερέ Χανίων κι από εκεί σε άλλο στρατόπεδο στα γερμανοπολωνικά σύνορα όπου τον υποχρέωσαν σε καταναγκαστικά έργα.

Εκεί αρρώστησε βαριά και απόκτησε σοβαρή αναπηρία κατάφερε όμως να επιζήσει και επέστρεψε πίσω στον τόπο του έχοντας όμως κάνει, όσο βρισκόταν πάνω στο Θοδωρού ένα τάμα, κι αυτό δεν ήταν άλλο από το να γυρίσει ζωντανός στη Ζάκρο και στην οικογένεια του και φυσικά να τελειώσει ο πόλεμος.

Τα χρόνια πέρασαν και κάποια στιγμή επισκέφθηκε τον π. Γεώργιο με το τάξιμο του στον Άγιο Θεόδωρο που τον προστάτευσε και κατάφερε το ακατόρθωτο. Εξάλλου η μάνα του είχε χάσει άλλα δυο παιδιά σε αυτό τον πόλεμο και θα ήταν τεράστια τραγωδία το να χάσει και το Νικόλα.

Σήμερα ο μπάρμπα Νικόλας δεν είναι στη ζωή όμως η ιστορία του διασώθηκε και μάλιστα ο π. Γεώργιος αναφέρθηκε σε αυτή στη διάρκεια του εορτασμού στο εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων πάνω στη μικρή νησίδα για να τονίσει πως η πίστη σώζει ακόμα και σε μεγάλες δυσκολίες που αρχικά φαίνονται αξεπέραστες.